Ако некогаш сте се запрашале како изгледа инфраструктурен проект од научна фантастика, не морате да патувате далеку. Тука, во срцето на Балканот, никна спектакуларен споменик на фискална неодговорност што ги засенува дури и најлуксузните екстраваганции на древните фараони.
Автопатот Кичево-Охрид, или како што локалното население милува да го нарекува „црната дупка на македонскиот буџет”, наводно ги проголта невeројатните 13 милијарди евра – и продолжува да апсорбира средства со незаситен апетит. За споредба, за овие пари можевме да изградиме три Бурџ Калифи или половина Меѓународна вселенска станица. Но не, ние избравме 57 километри асфалт што никако да се материјализираат.
Математика за обични смртници
Да ја разгледаме апсурдноста преку бројки. Со цената на златото од 100.000 евра за килограм, нашиот митски автопат би можел буквално да биде поплочен со 130.000 килограми чисто злато. Тоа е доволно за 2,7 километри автопат обложен со злато наместо асфалт!
Замислете само – наместо обичен црн асфалт што се крши при првиот мраз, можевме да имаме патишта што блескаат на сонце и нудат вистинско оправдување за вртоглавата цена. Барем тогаш туристите би доаѓале да го фотографираат „Златниот пат” наместо сегашните импресивни слики од булдожери што спијат во прегратките на планината.
Национален рекорд без конкуренција
Секој километар од овој митски автопат чини колку 228 килограми злато. Можеби ова е скриена стратегија – правиме толку скап пат што ниту една идна влада нема да може да го надмине овој рекорд. Успех загарантиран за вечни времиња!
Во меѓувреме, рокот за завршување се помрднува побрзо од континенталните плочи. Некои шегаџии веќе предлагаат автопатот да се преименува во „Кичево-Охрид-Вечност”, бидејќи тоа е најверојатната временска рамка за неговото комплетирање.
Креативна сметководствена гимнастика
Она што е навистина импресивно е како успеавме да направиме 57 километри пат да чинат повеќе од целокупната годишна инфраструктурна инвестиција на некои европски земји. Очигледно, нашиот асфалт се меша со некој мистериозен елемент што научниците допрва треба да го откријат.
Некои скептици (тие досадни луѓе што инсистираат на транспарентност) прашуваат: „Каде отидоа парите?” Како да е тоа важно прашање. Замислете да прашате магионичар како го изведува трикот по стоење овации. Едноставно невкусно.
Заклучок за идните генерации
Ако некогаш се запрашавте како изгледа проект што истовремено е бесконечен и бесконечно скап, ете го вашиот одговор. Кичево-Охрид не е само автопат – тоа е наследство од неефикасност што ќе го отплаќаат нашите праправнуци.
А за оние практични читатели што се прашуваат за алтернативи за оние 13 милијарди евра: можевме да изградиме модерна болница во секој град, да реновираме секое училиште, да обезбедиме чиста вода за секое село, да модернизираме целата железничка мрежа и пак да ни останат средства за неколку километри златен автопат – само за да покажеме дека можеме.
Но, нашето мото останува непроменето: „Зошто да направиме нешто едноставно и ефикасно, кога може да биде комплицирано, скапо и речиси невозможно?”
Сашо ДЕНЕСОВСКИ
