Голем број луѓе барем еднаш во животот доживеале вртоглавица. Д-р Срѓан Милиќевиќ, специјалист ОРЛ, за порталот N1 вели дека вртоглавицата не е болест туку знак на болест.
„Тоа е многу почеста отколку што се мислеше или очекуваше. Според некои проценки, околу пет проценти од пациентите во клиниките за општа медицина се жалат на некаков облик на нарушување на рамнотежата. Можеби најточниот опис се наоѓа во самиот корен на зборот вртоглавица (глаголот vertere значи вртење). Иако луѓето ги опишуваат своите поплаки на различни начини: занес, распаѓање, заматување во главата, нестабилност, чувство како да се пијани…“, вели д-р Милиќевиќ.
Во најширока смисла, болестите кои предизвикуваат вртоглавица може да се поделат на болести на срцето и крвните садови, болести на мозокот и нервното ткиво и болести на т.н. центар за рамнотежа сместен во внатрешното уво. Вртоглавицата може да биде прв знак за некои сериозни и смртоносни болести, но и безопасен знак за некои лесни и минливи болести, посочува тој.
„Центарот за рамнотежа се наоѓа во внатрешното уво, каде што се наоѓа и центарот за слух. Поради нивната важност, тие се опкружени со најтврдата коска во нашето тело. Како и другите периферни сетила, чувството за рамнотежа има свои анатомски делови и свои болести. Се состои од коскено и мембранозен дел и во форма наликува на круна. Тоа е со големина на таблета аспирин. Чувствителните или сензорни клетки „пливаат“ во специјална течност која е филтрирана цереброспинална течност. На површината на овие сетилни клетки се наоѓаат отолити, познати во јавноста како кристали“, објаснува докторот.
Д-р Милиќевиќ додава дека секој од деловите на балансниот центар може да се разболи на различни начини.
„Ако, на пример, има голема акумулација на течност во внатрешното уво, се јавува болест наречена Мениерова болест, именувана по научникот кој прв ја опишал. Болеста се карактеризира со три типични знаци: зуење во увото, чувство на ситост во увото и вртоглавица“, вели тој.
Тој додава дека болеста е од непозната причина, трае неколку часа и поминува сама по себе, за да се повтори.
„Невозможно е да се процени колку често ќе се повторуваат нападите. Ако нападите се толку чести што сериозно го нарушуваат личниот и професионалниот живот, лекувањето, односно прекинувањето на нападите на вртоглавица, се прави со инјектирање на некои ототоксични антибиотици во увото. Лошата страна на овој третман е што покрај уништувањето на центарот за рамнотежа и престанокот на вртоглавицата, доаѓа и целосно губење на слухот на тоа уво“, вели д-р Милиќевиќ.
Уште една болест на внатрешното уво е доста добро позната во јавноста – воспаление или оштетување на самиот нерв на рамнотежа.
„Болеста започнува драматично со гадење, повраќање, вртоглавица. Пациентот понекогаш е врзан за кревет седум дена и мора да прими инфузиона терапија. Обично по еден месец доаѓа до целосно закрепнување. Како најчеста причина за оваа болест се споменуваат вирусите“, нагласува докторката.
Движењето на отолити или кристали од креветот доведува и до вртоглавица, која понекогаш е толку силна што пациентот паѓа и се повреди, истакнува д-р Милиќевиќ.
„Заболувањето на раселените кристали се карактеризира со напад на вртоглавица при вртење на главата, обично во кревет. Се третира со поставување на таканаречените кристали. маневри. Прво, мора да се одреди во која насока и кој канал е засегнат. Има посебен маневар за секоја страна и секој канал“, објаснува тој.
Третманот на вртоглавица зависи од причината.
„Ако причината е на пр. густа крв, тогаш третманот ќе биде од хематолог. Во случај на болести на центарот за рамнотежа, третманот обично се спроведува со комбинација на кортикостероиди и бетахистин. Во случај на нарушени кристали, т.н маневри за репозиционирање“, вели д-р Срѓан Милиќевиќ.
