Овие промени фрлаат нова светлина врз човековиот развој и стареење и треба да ги обликуваат стратегиите за исхрана и здравје во текот на целиот животен век, се вели во студијата.
За да се добијат најточни и сеопфатни податоци за просечниот врв на метаболизмот, истражувачите ги комбинираа различните студии во единствена база на податоци наречена База на податоци за двојно означена вода (DLW) на IAEA.
Тие ја анализираа дневната потрошувачка на енергија на повеќе од 6.600 луѓе на возраст од осум дена до 95 години.
За да утврдат колку калории секој учесник согорувал секој ден (вклучувајќи витални активности како што се дишење, варење, пумпање крв и секојдневни движења како што се качување по скали, миење садови…), тие користеле уринарен тест наречен „DLW“, кој го мери брзина со која одредени молекули го напуштаат телото.
Изненадувачки, пубертетскиот раст не играше улога во забрзувањето на метаболизмот. Вистинскиот врв се случува многу, многу порано – во првите 12 месеци од животот.
На возраст од една година, бебињата согоруваат калории за 50 проценти побрзо од возрасните со иста големина.
„Нешто се случува внатре во клетките на бебето што ги прави поактивни, но сè уште не знаеме точно кои се тие процеси“, вели коавторот на студијата, д-р Херман Понцер.
По првата година од животот, метаболизмот почнува да се забавува за околу три проценти секоја година додека не достигне „нова нормала“ во дваесеттите години.
Ова би можело да објасни зошто децата стануваат попребирливи (т.н. „пад на апетитот“) околу двегодишна возраст. Како што објасни експертот за родителство, д-р Емили Остер за време на една епизода од подкастот mindbodigreen.
„Во одреден момент во раното детство… децата стануваат помалку гладни. Во ред е. „Не им требаат толку многу калории, па не јадат толку многу како порано“, вели таа.
Кога метаболизмот почнува да се забавува?
Уште едно изненадување за авторите на студијата? Средната возраст (или дури и менопаузата) немала никаква улога во забавувањето на метаболизмот.
Помеѓу дваесеттите, триесеттите, четириесеттите и педесеттите, потрошувачката на енергија останува стабилна.
Дури по шеесеттата година почнува благо да опаѓа (околу 0,7 проценти годишно). Губењето на мускулната маса и забавувањето на клеточните процеси се две можни објаснувања за оваа промена во подоцнежниот живот, објасни д-р Понцер.
„Сето ова упатува на заклучокот дека ткивниот метаболизам, работата што ја вршат клетките, се менува во текот на животот на начини кои сè уште не сме во состојба целосно да ги разбереме“, додаде тој.
Со други зборови, здравиот метаболизам може повеќе да зависи од клеточното здравје отколку од хронолошката возраст, пишува Mind Body Green.
„Овие промени фрлаат нова светлина врз човековиот развој и стареење и треба да ги обликуваат стратегиите за исхрана и здравје во текот на целиот животен век“, се вели во студијата.
Иако телото почнува да го менува својот ритам во шеесетите, никогаш не е доцна да се воведат ритуали за долговечност кои можат да го подобрат квалитетот на животот и потенцијално да го продолжат, пренесува 24sata.hr.
