Според податоците на Батут, три деца и еден возрасен се заболени од мали сипаници во Србија. Сите случаи се откриени во Смедерево, а според информациите нивната здравствена состојба засега е добра.
Директорката на Институтот за јавно здравје „Батут“ Верица Јовановиќ за РТС изјави дека децата се невакцинирани, а нема информации дали возрасен е вакциниран или не.
Таа додаде дека опфатот со МРП вакцинација е на најниско ниво во последниот период.
„Според податоците со кои располага Батут, покриеноста лани била 71 отсто, кога станува збор за деца до две години, додека за деца од предучилишна возраст таа покриеност е околу 85 отсто, што не е доволно“, рече Верица. Јовановиќ, за РТС и апелираше до родителите да ги вакцинираат своите деца.
Појавата на сипаници не е изненадување. Претседателот на Здружението на педијатри на Србија, Георгиос Константинидис, на крајот на минатата година изјави дека постои реална можност за епидемија, токму поради падот на бројот на вакцинирани лица.
Причина за сипаници
Предизвикувачкиот агенс на мали сипаници или сипаници е РНК вирус кој е отпорен во надворешната средина и се наоѓа во назофарингеалните секрети, урината и крвта два до три дена пред почетокот на симптомите и еден ден по почетокот на симптомите, како што е наведено на веб-страницата „Стетоскоп“.
Што се однесува до новороденчињата, тие се заштитени во првите шест месеци од животот со имунитетот што го пренесува мајката, доколку таа преболела сипаници.
Патот на ширење на инфекцијата е капка, а влезната врата на инфекцијата е мукозната мембрана на конјунктивата и горните делови на респираторниот тракт. Се јавува во енмоепидемиска форма најчесто кај деца од предучилишна и рана училишна возраст. На нашите простори покажува сезонски карактер на појава, со максимална инциденца во есен, зима и пролет.
Клиничка слика
Периодот на инкубација за мали сипаници е од 10 до 11 дена. Се одвива без симптоми, а во последната третина од периодот на инкубација, лицето е заразно.
Болеста поминува низ три фази:
Катаралната фаза – претставува почеток на болеста и се карактеризира со катарални промени на слузницата на конјуктивата, носот и долните делови на респираторниот тракт. Трае три до четири дена, почнува постепено со знаци на општа инфекција.
Температурата постепено расте, човекот е слаб, уморен, нерасположен и нема апетит. Поплаките секојдневно се интензивираат и на крајот од оваа фаза се појавуваат специфични знаци на болеста.
На објективен преглед, постои конјунктивитис, ринитис, кожата на лицето е бледа, слузницата на фаринксот и крајниците е хиперемична. Не е присутен осип на кожата, но може да се забележи енантем на мекото непце.
Стадиум на осип – на крајот на катаралната фаза, има краткорочно подобрување, проследено со влошување со зголемување на телесната температура и општи знаци на болеста.
Малите сипаници се водечки клинички симптом. Најпрво се појавува на скалпот зад ушите, а потоа истиот ден ја зафаќа кожата на лицето и вратот. Се шири од главата до долните делови на телото како капки вода од тушот, пука два до три дена.
Кожата е пријатна на допир, топла, мека и влажна, кадифена. Нема субјективни нарушувања. Се повлекува по истиот редослед по кој избувнал, од главата и лицето до вратот, трупот, горните екстремитети и нозете, па може да се случи малите сипаници на лицето да избледат и да се повлечат, па да избувнат на стапалата.
Лицето е многу фебрилно. Очите се насолзени со изразен конјунктивитис. Лицето е црвено жешко. Дејството на срцето е забрзано и ја следи висината на температурата. Стадиумот на осип трае пет до шест дена, а потоа болеста се смирува со постепено опаѓање на температурата.
Фазата на реконвалесценција се карактеризира со повлекување на сипаници. На местата на мали сипаници се појавуваат минливи хиперпигментации и лушпесто брашно. Општата состојба на човекот се подобрува и оваа фаза трае четири до пет дена, во зависност од појавата на компликации.
Малите сипаници траат околу две недели, но фазата на реконвалесценција може да се продолжи на неколку недели.
Треба да се напомене дека постојат неколку клинички форми на сипаници, како и дека може да се појават различни компликации како дел од оваа болест.
Дијагноза
Дијагнозата на мали сипаници се поставува врз основа на историјата, епидемиолошките податоци, клиничката слика и текот на болеста.
Сепак, потребна е серолошка дијагноза, која е најсигурна. Карактеристични се промените во крвната слика. Се јавува леукопенија со лимфоцитоза.
