Во многу земји се преиспитува воведувањето на општа воена служба. Во исто време, се поставува прашањето: дали занимањето само на мажи претставува родова дискриминација? Има земји каде што оваа обврска постои и за жените.
Последниот случај на воена регрутација за жени е Данска: како што одлучи тамошниот парламент на крајот на март, од 1 јули сите жени кои наполниле 18 години на тој ден можат да добијат решение за воена регрутација, а регрутирањето ќе започне на почетокот на следната година.
Според информациите од данските вооружени сили, жените веќе сочинуваат околу четвртина од регрутите кои волонтираат за војската. Во таа земја воениот рок трае од четири до дванаесет месеци, во зависност од тоа што ќе изберат регрутите во текот на тримесечната основна обука, пишува ДВ.
Во некои други земји во северна Европа, жените се обврзани да служат војска: Холандија го замрзна регрутирањето во 1997 година и сè уште го нема воведено, во Норвешка, општа регрутација – и за мажи и за жени – постои од почетокот на 2015 година, а Шведска, која го укина регрутирањето во 2010 година, повторно го воведе воениот рок од 2018 година припадниците на шведската војска се жени.
Еднаквост – или само бројка Во Израел, воената служба е задолжителна за жените од основањето на државата во 1949 година, со таа разлика што жените мора да служат две години, а мажите три години. Неодамна ова се однесува и на членовите на ултраправославната религиозна група.
Во многу земји, жените беа прифатени во војската ако сакаа, но релативно неодамна тие беа распоредени во борбени единици, наместо само во единици за снабдување и логистика. Во Израел, тие долго време учествуваат во борбени единици, но забележано е дека машките другари почесто ѝ доаѓаат на помош на жената ако е ранета отколку ако е ранет маж. Ова може да потроши драгоцено време за време на операцијата, па затоа мора да се спроведе посебна обука за да се осигура дека нема родова дискриминација во такви ситуации.
Сепак, најголем број земји каде што жените се обврзани да служат војска има во Африка, каде што не станува збор за родова еднаквост, туку за огромен број на достапни војници. Во Еритреја секој треба да оди во војска 16 месеци, а обврска постои и во Чад, Гвинеја Бисао, Мали, Мозамбик, Зеленортските Острови и Нигер. И владата на Мозамбик неодамна објави дека воениот рок се продолжува од две на пет години во униформа – за сите.
Повеќето од нив се уште доброволно Кинески мора да се приклучат на војската на возраст од 18 до 19 години доколку имаат завршено средно образование и ги исполнуваат условите за одредени воени чинови. Жителите на Бурма и Источен Тимор, исто така, мора да се приклучат на армијата. Се разбира, од 2015 година, исто така во Северна Кореја, каде што воениот рок за девојчињата на 17 години започнува. Колку долго ќе останат во војска е одлука на „мудрото раководство“ на комунистичката држава и лесно може да се протега со години. Источен Тимор, исто така, одлучи во 2020 година да воведе воена регрутација за сите на возраст меѓу 18 и 30 години за 18 месеци стаж, но во таа земја не е јасно како владата ќе ја спроведе оваа одлука.
Меѓутоа, во повеќето земји – ако на жените воопшто им е дозволено служење воен рок – тоа е доброволно за нив. Истото важи и во Соединетите Американски Држави, каде што веќе има околу 200.000 жени војници, што сочинува околу 14% од вооружените сили. И покрај толку голем број, на жените им е дозволено да служат во борбените единици таму од 1993 година. Воена кариера е можна за жените практично во сите други членки на НАТО алијансата, исто како во Јужна Кореја, Боливија или Јапонија. Иако Јапонија теоретски сè уште нема војска, туку само „Сили за самоодбрана“, ова се повеќе е само хартиена одлука од една одамна минато време по поразот во Втората светска војна.
