Новите резултати од истражувањето спроведено на стаорци ја отворија вратата за потенцијалните ефекти на хормоналните контрацептиви врз мозокот во развој.Според новото истражување, синтетичките хормони, како оние што се наоѓаат во апчиња за контрацепција, инјекции и фластери, можат да влијаат на развојот на мозокот во адолесценцијата.
Студијата, спроведена на стаорци, покажала поврзаност помеѓу хормоналната контрола на раѓање и повисоките нивоа на хормони на стрес, како и сигналните промени во префронталниот кортекс, пренесува IFL Science.
Истражувачите нагласуваат дека овие наоди не треба да бидат причина за вознемиреност за адолесцентите кои моментално ги земаат овие лекови.
„Контролата на раѓање имаше големо позитивно влијание врз здравјето и автономијата на жените, па затоа не сугерираме дека адолесцентите не треба да земаат хормонални контрацептиви“, рече во изјавата постарата авторка Бенедета Лунер.
Во него се додава дека треба да бидат информирани за тоа што синтетичките хормони му прават на мозокот за да можат да носат одлуки и дека доколку има некакви ризици, тогаш тоа е нешто што треба да се следи.
Претходните истражувања покажаа дека можеби постои врска помеѓу хормоналната контрола на раѓање и депресијата. Во една нова студија, тим од Државниот универзитет во Охајо конкретно ги разгледа потенцијалните ефекти на контрацептивните средства додека мозокот се развива во адолесценцијата.
Според статистичките податоци на Американскиот колеџ за акушери и гинеколози, речиси пет проценти од девојките и жените на возраст од 15 до 19 години во САД го користат методот на реверзибилна контрацепција со долго дејство (LARC). Повеќето методи на LARC, како што се инјекции и импланти, содржат синтетички хормони.
Иако постојат напори да се развијат долгорочни машки контрацептиви, недостатокот на опции значи дека товарот на планирањето на контрацепција сè уште паѓа првенствено на жените.
Сепак, исто така е важно да се забележи дека овие производи може да се препишуваат поради различни причини, а не само од контрола на раѓањето. На пример, хормоналните контрацептиви се вообичаен третман за тешки периоди.
И покрај нивната широка употреба, сè уште има многу што научниците не знаат за тоа како синтетичките хормони можат да влијаат на мозокот на тинејџерите.
„Адолесценцијата е суштински недоволно истражен период на драматични промени во мозокот и драматични хормонални промени кои навистина не ги разбиравме“, вели авторката на студијата Кетрин Ленц.
Во студијата, комбинација од естроген и прогестерон, хормони кои вообичаено се користат за контрола на раѓањето, им била дадена на адолесцентни женски стаорци во период од три недели.
Истражувачите потоа земале примероци од крв и успеале да покажат дека стаорците имале покачени нивоа на друг хормон, кортикостерон, во споредба со нетретирани животни. Ова е слично на човечкиот хормон кортизол, за кој е познато дека е поврзан со стресот.
Кога стаорците биле изложени на стрес од околината и им било дадено време да се опорават, нивото на кортикостерон останало високо. Нивните надбубрежни жлезди исто така беа зголемени; Адреналинот или епинефринот е уште еден клучен хормон вклучен во стресот.
Тимот сакаше да се справи со она што се случува во мозокот на животните, па ги анализираше моделите на активирање на гените во префронталниот кортекс. Овој регион на мозокот се подложува на континуиран развој за време на адолесценцијата.
Резултатите покажаа намалени возбудливи синапси, но без промена во инхибиторните синапси. Оваа нерамнотежа може да влијае на нормалните модели на сигнализација во овој регион и може да доведе до промени во однесувањето.
„Што значи ова за одредени функции, сè уште не знаеме. Но, ова ни дава навестување каде да гледаме следно во однос на функционалните резултати“, рече Ленц.
Иако овие резултати засега се ограничени на стаорци, тие покренуваат интересни прашања за истражувачите да ги истражат кога станува збор за употребата на контрацепција кај адолесцентите.
„Тоа се синтетички хормони, па дали тие влијаат на мозокот поради нивните синтетички својства или дали влијаат на мозокот затоа што ги блокираат природно произведените хормони? Тешко е да се одговори на тоа, но во исто време е важно“. – коментираше Лунер.
