Животот на познатата режисерка и сценарист Рожа Вадим е вистинска ода на животот, страстите и естетиката, овековечена и во познатата класика, неговата автобиографија „Мемоарите на ѓаволот“.
Роже Вадим беше позната француска сценаристка и режисерка, позната и по тоа што ја внесе еротиката во најсуптилната можна форма на екранот, преку филмови, од кои најголема возбуда предизвикаа „И Бог ја создаде жената“ со Брижит Бардо, Барбарела, Дина де Лаурентис. со Анита Паленберг во главната улога, како и Крв и рози.
Роден е како Вадим Племињак во Париз, а неговиот татко Игор Николаевич бил руски офицер и пијанист, кој станал натурализиран Французин откако емигрирал од Царска Русија. Разновидноста доаѓа преку дипломатскиот живот на неговиот татко, патувањата во Северна Африка, Блискиот Исток, новинарството на универзитетот во Париз. Но и преку неговата непобитна гениј.
Страдањето, без кое малку души суштински можат да растат и растат, дојде преку раната смрт на неговиот татко, но и нестабилниот живот на француските Алпи за време на германската окупација, каде мајката на Марија Антоанета работеше во хостел кој служеше како прибежиште за Евреите под нападите на нацистите.
По долга ротација, калеидоскопот на интереси застана на филмот, па на 19 години стана асистент на Марко Алегре, со кого го развиваше својот занает. Круна на таа соработка беше Џулиета од 1953 година, популарна романса со Жан Маре и Жан Моро.
И други убавици ги обоија неговите филмови со најубави тонови. Сирпа Лејн во филмот Шарлот, Силвија Кристел и Натали Делон во Seduction Games, Мари-Кристин Баро во Amor Fou (1993), која беше и неговата последна сопруга.
Иако тој отиде во гробот со епитетот на непослушен заводник, неговата автобиографија Memoirs of the Devil ни дава поинаква визија за маж кој целосно им се предал на жените, кои ги создавале со соништа, ги идеализирале и на крајот страдале за ги и исчезна во делови.
Книгата е и сведоштво за лицето и реверсот на славата, што честопати беше причина за колапс на неговите врски. А кои беа тие жени? Иако убавината е бескрајно субјективна, можеме слободно да кажеме – најубавите жени на светот. Брижит Бардо, Катрин Денев, Џејн Фонда, Анета Стројберг. Убавината тогаш, како и сега, едноставно не е доволна. За некои е, но за луѓе со комплексноста на Рожа Вадим, никако.
Замислете во денешно време некој кој не е ниту милионер, ниту најубав, ниту најуспешен, најмоќен ги освојува таквите жени. Тешки. Тој предвидуваше сè во далечните седумдесетти:
„Парадоксално е, но ерата на сателитите и телевизијата ги уби личните комуникации“. Овој негов цитат од 1975 година комотно можеме да го додадеме денес, по повеќе од 45 години – социјалните мрежи дополнително ги закопаа.
Парите и професионалниот успех не беа, како денес, единствените социјални критериуми. Вадим истакна дека парижаните г-ѓа Жерар и Ерве Мил на улицата Варен ги примиле премиерот Али Кан, Марија-Хелена Ротшилд и „степскиот волк“, како што го нарекувале, со еднаква учтивост. Таму, убавината, младоста и духовитоста ги уживаа истите права како славата и милијардите.
Денешните милијарди немаат ништо од таа магија, тие се само тоа, само милијарди, без дополнителни димензии.
Мемоарите на Вадим бараат од жените дополнително да го подигнат сопствениот пиедестал и недофатливост, додека за мажите тоа може да биде потсетник дека автентичноста, харизмата, шармот се вечни и безвременски алатки во потрагата по самодоверба и сонување. Сонувањето за жена е првиот и најважен успешен чекор кон неа, ќе ви каже Роже Вадим.
Како знаел да сака, можеби најдобро говори описот на госпоѓица Бардо, која неколку години подоцна станала негова сопруга. „Зелени очи со вкус на веселост, сонливи и гурмански. Таа беше толку прекрасно изградена што да ја опише би било навреда. Да се наслика би значело да и го одземе животот. Беше толку наивно груба и перверзна што и го одзема здивот кога се предаде. Олицетворение на сексуалноста. Совршенството не е од овој свет, но случајот постои. Со Брижита се добива впечаток дека нејзиниот одраз во огледалото се обидува да личи на неа“.
Маж кој доживува ваква жена заслужува да добие се од неа. И верувам дека многу жени веднаш сакаат да ја прекинат врската кога ќе го прочитаат ова. Не случајно Оскар Вајлд рекол: „Никогаш не сакај некој што те третира како обичен човек“.
Брижит, и покрај жестокото противење на нејзините родители, чекаше повеќе од една година додека не полнолети за да се пресели кај Вадим. Тогаш, кога сите ја посакуваа, како и децении подоцна. Тогаш, кога нејзината слава од високо ги гледаше облаците на Париз, кога ни дождот не можеше да падне без нејзина дозвола. Живееле во гарсоњера, во која ни ролетните не можеле да се преместат поради старост, Вадим немал скршена банка. И всушност тој имаше сè. Како да му објасните некому денес?
„Никогаш не се плашев од љубовта, без разлика какво е нејзиното лице“. Роже Вадим
Ја имаше таа брутално привлечна интелектуалност, како што ја опиша Марина Абрамовиќ во нејзините Мемоари, и шарм тоа беше сè. Сега од луѓето се бараат опипливи докази, гаранции за квалитетот на мажот или жената. Тие се нарекуваат богатство и успех.
Иако оваа споредба е богохулење за Брижит, замислете го денешниот женски идеал за убавина како Ирина Шајк, како пие пиво со момче во блок во Нов Белград, чекајќи топлината да се прошета зад аголот. Штом можете да го замислите, сигурно постои, но вистината е дека Vadim danss ги има се помалку. Причината зошто најчесто гледате жени со момци за кои сте убедени дека не се достојни за вас, е затоа што тие се единствените кои им приоѓаат. „Слободно лутајте по полињата на можното“, ќе им речеше Роже на мажите, убеден сум.
„Сонот за жена е првиот и најважен успешен чекор кон неа“.
Речиси би рекол дека оваа книга е пожелна како некаков училишен буквар за слатките перипетии на односот меѓу мажите и жените. За да не бидам претерано разочаран во денешниот суров свет, сепак ќе го преформулирам – буквар за сонувачи. Не е се во него бајка. Книгата зборува за вина, стравови, илузија на богатство, жалење, минатото, деструктивни страсти.
„Страста треба да трае некое време за да се смири љубовта. Ако страста се изгасне пребрзо, пред бракот на душите, пред благоста на навиката – тогаш осаменоста се среќава со осаменоста, жалењето за неостварените длабоки желби и соништа“.
Во морето од харизматични забелешки кои оставаат траен впечаток, го следиме и животот и професионалниот пат на Вадим, детството, интересите, успехот, дефектот. Случајни контакти со париската елита, средби со Марлон Брандо, Френк Синатра, Урсула Андрес, Жан Кокто, пливање со Џон Кенеди во Антиб, произлезени од разговорите на Ернест Хемигвеј со неговите љубовници.
Ако сакате да дознаете како да го направите најубавиот ден во животот една ноќ, како да останете имуни на првите напади на болеста наречена среќа, поради што доаѓањето на детето не го спасува бракот ако тој паднал во тешкотии – класика во ваши раце.
Вадим ја враќа вербата во животот и во обичен ден, дури и кога ќе заврши, а вие сте изгубиле секаква надеж дека чудата се можни. Затоа што, за некои ноќта беше најдобриот ден во нивниот живот.
