Почина ликовниот уметник Нејч Слапар. Имаше 78 години. Сликарот и графичар беше симбол на сликарите Карниола и концептуалната уметничка сцена Горење од 70-тите и 80-тите години на минатиот век, соопшти и Друштвото на ликовни уметници на Словенија (ЗДСЛУ).
Уметникот Нејч Слапар е роден на 10 март 1945 година во Стражишче при Крањ, каде што живеел и творел. Прво студирал градежништво, потоа се префрлил на графичката индустрија, а подоцна целосно се посветил на ликовната уметност како графичар.
Слапар остави најважен белег во ликовната уметност. Според онлајн лексиконот Лица на словенечките пејсажи, неговата уметничка активност потекнува од графичкиот дизајн, каде постојано тестирал нови технички и дизајнерски решенија. Беше привлечен од принципите на оп-арт и геометриска апстракција. Свесно ги замени потезите со четка со апстрактна организација на уметничката површина, а во некои проекти гледаше на авангардни уметнички принципи.
Првпат изложувал во 1968 година во Прешернската куќа во Крањ, а вкупно подготвил повеќе од сто самостојни изложби и повеќе од педесет групни изложби дома и во странство.
Во 1977 година го продуцира уметничкото дело Галаксије, со кое се вбројува меѓу врвните уметници на геометриската апстракција. Тој го нацртал најголемиот цртеж на хартија на територијата на поранешниот комонвелт. Притоа користел различни алатки за цртање, како матрици, маркери за криви и специјални пенкала за цртање со мастило – рапидографи. Оригиналниот цртеж со црно мастило општина Крањ му го подари на претседателот Тито за време на неговата првомајска посета на градот Крањ и на прославите на Јошт.
Цртежот денес се чува во Музејот за модерна историја во Белград, а во 2022 година неговата намалена верзија беше претставена во Чанкарјев дом како дел од серијата изложби што ги избира ликовната критичарка, пишува ЗДСЛУ.
Слапар бил и претседател на Уметничкото друштво Крањ, а работел и во областа на филмот и музиката. Како голем љубител на филмот, веќе во младоста, заедно со Јанез Хорват, Живко Кладник и Гашпер Старец, ја основал филмската група Име, која била активна помеѓу 1970 и 1976 година. Црвенкапа, Баладата за Мрвече и Долгчас, за кои ги добија најзначајните филмски награди на тогашна Југославија.
Соработуваше и со концептуалистичката група Запад-Исток и заедно со поетесата и писателка Франс Пиберник подготви неколку изложби со наслов Графички простор на поезијата и простор на боите на поезијата. Тој, исто така, се обидел да дизајнира склопови, згради или уметнички средини.
