Десетгодишниот Александар Ковач од Бјелина ненадејно починал на 28 август, но бил погребан три дена подоцна, на 31 август.
Се работи за здраво момче кое на 25 август почувствувало силна главоболка, поради што на 26 август е хоспитализиран во Детското одделение во болницата „Свети Врачеви“ во Бјелина. Сомнеж за изгореници од сонце.
Родителите на момчето Данијела Огњеновиќ-Ковач и нејзиниот сопруг Дарио се револтирани бидејќи веруваат дека го закопале синот поради невнимание на лекарот.
„Дојде на нозе во болница, но последниот ден не препозна никого, дури стана агресивен, стискаше со заби и клоцајќи по нозете од болка – покажа Данијела на Аваз.
По апсењето, Александар бил ставен на инфузија. Па, тоа не го спречи детето да поврти.
– Неговата состојба стануваше се полоша и полоша. Штом изеде нешто, веднаш повраќаше – изјавила Данијела која била сведок на последните моменти на нејзиниот син.
Во понеделникот, на 28 август, Александар бил прегледан од невролог, но потоа бил однесен на ОРЛ и на офталмолог. 10-годишното момче тешко се качувало на подот погоре, но пред ординацијата повраќал и почувствувал болка во лицето. Со помош на медицинска сестра дошол на себе и успеале да направат прегледи. Мајките рекоа дека наодите се во ред. Како и секој родител во очај кој гледа како дете како страда, но не може да му помогне, Данијела отишла кај докторот кој го примил момчето и му побарала КТ или МРА на главата.
„Таа ми одговори: „Да Данијела, вие родителите само сакате да ги вентилирате децата“ и дека снимката е избројана, како да снима петстотини бели дробови. Не е снимен. Подоцна на гости дојдоа мојот помал син и сопругот, Александар не препозна никого. Дури и се јавив на неговата омилена учителка на видео повик, но тој не ја препозна“. Рекла Данијела на работ на солзи.
На прашањето дали ги препознал, таа кратко одговорила негативно.
Во тоа време докторот кој го примил не бил во болница, а дошол нејзин колега и информирал дека разговарал со началникот на неврологија во Бањо Лука (УКЦ РС) и дека веднаш ќе бидат испратени со брза помош. Данијела инсистирала на хеликоптер бидејќи видела дека нејзиниот син е многу болен, но докторот рекол дека не е итен случај и дека неговиот живот не е во опасност.
„Постојано се јавував на докторката што го лекуваше, таа не одговараше. Подоцна ми напиша дека е на состанок со забава, но кога и кажав дека одиме на пат за Бања Лука, таа ми одговори: „Тоа е најдобро, затоа што можат да завршат со дијагностика.“ Требаше нè испрати или во Тузла или дури во Белград, а таа е поблиску од Бањалука“, нагласи Огњеновиќ-Ковач.
Околу 40 минути пред да стигнат до УКЦ РС, Александар имал епилептичен напад и почнал да плива.
Придружба на приправник
Тие биле придружувани од медицинска сестра и практикант кои телефонски побарале инструкции од докторот. Данијела смета дека нејзиниот син требало да биде придружуван од искусен лекар кој можел да му направи масажа на срцето, но не само да му даде 15 l/min кислород преку маска.
„Во Бањо Лука ми рекоа дека постапиле погрешно и дека требало да направат масажа на срцето и вентилација. изјави Данијела. Лекарскиот тим го чекал момчето додека не почнат со реанимација. Се обидувале да го оживеат 90 минути со апарати и масажи на срцето, но безуспешно.
„Тие рекоа дека ова ѝ се допаѓа на болницата во Бјелина, дека испраќаат пациенти кога треба да умрат и дека тоа е 100 проценти нивна вина“, болно вели Данијела.
Се посомневале за менингитис, но молчеле
Според мајката на Данијела, откако таа со синот заминала со возило на брза помош кон Бања Лука, на нејзиниот сопруг и на другите членови на семејството лекарот им кажал дека се сомнева на менингитис или енцефалитис.
„Тој рече дека не му е јасно. И менингитисот и туморите на мозокот се итни и многу фатални и доколку не се лекуваат навреме, може да предизвикаат смрт за неколку дена“. смета Данијела.Ж
Можни протести
Тие не направиле обдукција на телото бидејќи, очигледно, не сакале некој да им го исече детето. Причината зошто тој јавно зборува е што и другите треба да внимаваат кога се во прашање нивните деца и лекарите кои ги лекуваат.
– Не се плашам јавно да зборувам за мојот син Александар. Не се плашам. Го чекам градоначалникот да се врати од паузата, па ќе сведочиме со него. Најверојатно овде ќе има протести. Има и други луѓе кои имале слични искуства. Никој не смеел ништо да каже јавно, ние сме први. Второ, сега се плаши да оди во оваа болница – заклучила Данијела.
Испратени се упатени прашања до болницата „Свети Врачеви“ и УКЦ РС, но се уште не одговориле, пишува Аваз.