Во Загреб на 68-годишна возраст почина Златан Арнаутовиќ.
Динамо во 1982 година се прости од член на златната генерација.
„Тој е роден на 13 декември 1954 година на Бихаќка, а во Динамо дојде токму во пресрет на златната сезона, летото 1981 година од Борац во Бања Лука. Започна во Јединство на Бихаќ, а четири години помина во Борац. Заедно со титулата во 1982 година, тој го освои и Купот во 1983 година со сините.
Беше одбранбен играч полн со сила и одличен скок. За клубот Максимир забележа вкупно 124 настапи со 33 постигнати голови. Во победничката сезона, на патот до шампионската титула, учествуваше само во есенскиот дел, до средината на октомври кога требаше да го одработи воениот рок.
Последниот првенствен натпревар таа есен го одигра во голем стил, постигнувајќи гол за победа против Осиек во Загреб со 1:0. Три дена подоцна, тој одигра и куп натпревар во победата против Сегеста во Сисак и мораше да оди во војска. Особено беше забележан по победата против Партизан во Загреб со 1:0 кога Динамо од 36. минута играше без исклучениот Бора Цветковиќ. Токму Арнаутовиќ беше цврста бариера за ривалските напаѓачи и беше најдобар играч на натпреварот.
Во својата кариера меѓу другите настапуваше и за турски Бешикташ. По завршувањето на играчките денови, тој се посвети на тренерската работа, каде заедно со многу други клубови раководеше и со својот матичен тим Јединство и загрепска Локомотива. Со години учествуваше во акциите на ветераните на Динамо“.
