На 86-годишна возраст почина Ивица Крајач, композитор на забавна музика и шансона, пејач, текстописец, театарски режисер, филмски и телевизиски сценарист и либретист.
Важи за претставник на загрепската Шансонова школа. На хрватската јавност и е познат како основач на вокалниот квартет 4М, кој го основа заедно со своите школски другари во 1957 година, објави glazba.hr.
4М наскоро стана најпопуларниот хрватски бенд. Ансамблот стана познат низ целиот свет, а во 1995 година ја доби наградата Порина за животно дело („исклучителен придонес во развојот на телевизиската забава“). Во 1969 година пее на Евровизија, претставувајќи ја Југославија со песната „Поздрав до светот“.
Неговите песни учествувале на престижни хрватски фестивали како Мелодии на хрватскиот Јадранско Море во Сплит („Нима Сплита до Сплита“, „Ноно, мој добро ноно“, „Свирај ми, свирај“), Мелодии на Истра и Кварнер, Загреб фестивал, Опатија Фестивал (победник во 1963 година со песната „Извини, те сакам“) и д-р беше гостин на првиот фестивал на хрватската шансона Звонимир Голоб во 2009 година.
Беше член на стручното жири на хрватскиот фестивал за поп музика Мелодија Мостар во 2001 година и неколку години уметнички директор на истиот фестивал. Љубителите на кајкавската поп музика го паметат по легендарната „Ми смо дечки кај пиемо стоички“ од фестивалот Крапина. Ја отпеа песната на Жак Брел на хрватски „Ne me quitte pas“ (во изведба на Ибрица Јусиќ) (1970). Соработувал со многу познати хрватски изведувачи.
По првата деценија од неговата ревијална кариера се сврте кон театарот. Дипломирал музика на Педагошката академија, а потоа театарска режија на Академијата за драмски уметности во Загреб во класата на проф. Коста Спаиќ со кого подоцна соработуваше долги години. Во 1983 година се вработува како оперски режисер во Операта на народниот театар во Загреб. Режирал многу претстави од светски познати оперски и драмски автори. Хрватската јавност го памети како либретист на првата хрватска рок опера Губец-бег (заедно со Карл Метикош) и мјузиклот Црната кралица Тој соработува со ХРТ.
Бил член на Хрватското друштво на композитори, на Хрватското друштво на драмски уметници и на Заедницата на хрватските уметници, со висок статус на признат уметник, ја добил хрватската награда од Орденот на Хрватската Богородица со ликот на Марко Марулиќ, според неговата биографија на Википедија.
