Истакнатиот босански поет, писател и есеист Марко Вешовиќ почина во Сараево на 78-годишна возраст, потврди неговото семејство во петокот.
Вешовиќ е роден во Црна Гора, но поголемиот дел од животот го поминал во БиХ и Сараево, каде што бил и за време на војната од 1992 до 1995 година.
Во Сараево дипломирал на Филозофскиот факултет, каде што докторирал и предавал литература, вклучително и креативно пишување. Работел и како уредник во сараевската издавачка куќа „Веселин Маслеша“, која била меѓу најголемите и најпроактивните во поранешна Југославија.
Неговиот творечки опус го одбележаа повеќе од 30 книги поезија, проза, есеи и преводи.
Меѓу најзначајните е збирката поезија „Полска коњаница“, која ја посвети на убиеното девојче на својот пријател за време на опсадата на Сараево.
„Недела“, „Опсерваторија“, „Прогениторот“, „Четвртиот гениј“, воената проза „Смртта е господар од Србија“ што е своевидно негово лично пресметување со српскиот национализам, „Кралот и урнатиот“ се и дела кои се сметаат за едни од најзначајните остварувања на Вешовиќ.
Како полемичар, Вешовиќ не ги скрши зборовите кога ги критикуваше луѓето кои ги сметаше за националисти, а со српските, бошњачките и хрватските противници се справуваше со еднаква жестокост, а меѓу највпечатливите од неговите полемики беа оние со Мухамед Филиповиќ.
Тој, исто така, рече дека само за време на војната навистина го прифатил Сараево како свој дом, без оглед на неволјите што го придружувале.
„Српските и хрватските националисти беа и останаа христијански фундаменталисти за време на војната. Затоа, кога фундаменталистите кои се крстени со полна тупаница и три прста напаѓаат фундаменталисти кои се поклонуваат, тоа и припаѓа на автохтоната босанска гротеска“, вели Вешовиќ во интервјуто од 2011 година.