Ревматоидниот артритис погодува 1 од 100 луѓе ширум светот. Предизвикува воспалени, болни и отечени зглобови и може да доведе до губење на функцијата на зглобовите, како и до хронична болка и деформитет, па дури и до нивно оштетување.
„Во нашата неодамна објавена студија, моите колеги и јас најдовме важна трага, потенцијален виновник за оваа болест – бактериите во вашите црева“, вели д-р Меган Крисвел од медицинскиот кампус на Универзитетот во Колорадо, Аншуц.
Што предизвикува ревматоиден артритис?
Ревматоидниот артритис е автоимуна состојба, што значи дека се развива кога имунолошкиот систем на телото ќе почне да се напаѓа. Протеините наречени антитела, кои вообичаено помагаат во борбата против вирусите и бактериите, наместо тоа,почнуваат да ги напаѓаат зглобовите, пишува The Conversation.
Потеклото на антителата кои предизвикуваат ревматоиден артритис е област на проучување многу години. Некои студии покажаа дека овие антитела може да почнат да се формираат на места како што се устата, белите дробови и цревата повеќе од 10 години пред да се појават симптомите. Но, до сега, не беше јасно зошто истражувачите ги наоѓаа овие антитела во овие специфични области.
„Сакавме да истражиме што може да предизвика формирање на овие антитела. Поточно, се прашувавме дали бактериите во микробиомот, заедницата на микроорганизми кои живеат во цревата, би можеле да бидат оние кои го активираат имунолошкиот одговор кој води до ревматоиден артритис“, објаснува д-р Крисвел.
Таа понатаму додава дека „бидејќи микробите обично живеат на истите места како и антителата кои предизвикуваат ревматоиден артритис, претпоставивме дека овие бактерии можат да предизвикаат производство на овие антитела“.
„Иако овие антитела би требало да ги напаѓаат бактериите, ревматоидниот артритис се развива кога тие се шират надвор од цревата и ги напаѓаат зглобовите“, додаде таа.
Прво, тие се обидоа да ги идентификуваат цревните бактерии насочени од овие антитела. За да го направат ова, тие ги изложија бактериите во изметот на подгрупа луѓе со ризик од развој на ревматоиден артритис кон овие антитела, дозволувајќи им да ги изолираат само бактериските видови кои реагирале и се врзуваат за антителата.
Откриле дека претходно непознат тип на бактерија е присутен во цревата на околу 20 отсто од луѓето на кои им бил дијагностициран ревматоиден артритис или продуцирале антитела кои ја предизвикуваат болеста.
Беше предложено овој вид да се нарече Subdoligranulum didolesgii.
Subdoligranulum didolesgii претходно не е откриен во изметот на здрави луѓе, а засега не е познато колку оваа бактерија е распространета кај општата популација.
„Откривме и дека овие бактерии можат да активираат специјализирани имунолошки клетки наречени Т-клетки кај луѓе со ревматоиден артритис. „Т-клетките предизвикуваат воспалителни реакции во телото и се поврзани со развојот на различни автоимуни болести“, вели д-р Крисвел.
Овие наоди покажуваат дека овие цревни бактерии можат да го активираат имунолошкиот систем на луѓето со ревматоиден артритис. Но, наместо да ги напаѓа бактериите, нивниот имунолошки систем ги напаѓа зглобовите.
Зошто оваа бактерија?
Сè уште не е познато зошто луѓето со ревматоиден артритис развиваат имунолошки одговор на Subdoligranulum didolesgii. Она што докторот и нејзиниот тим го мислат е дека можеби виновникот е бактеријата штотуку спомнавме, барем кога станува збор за ревматоиден артритис, бидејќи оваа бактерија се наоѓа само во цревата на луѓето со ревматоиден артритис, а не и во цревата на здравите луѓе.
Додека многу имунолошки реакции се случуваат во цревата, тие обично се самостојни и не се шират на други делови од телото. Сепак, тимот верува дека особено силна цревна имунолошка реакција против Subdoligranulum didolesgii може да им овозможи на антителата да го заобиколат цревниот „заштитен ѕид“ и да се шират на зглобовите.
За да ја потврдат својата хипотеза, тие им дадоа на глувците орална доза на Subdoligranulum didolesgii и ја следеа нивната реакција. Во рок од 14 дена, кај глувците почнале да се појавуваат отоци на зглобовите и антитела кои ги напаѓале нивните зглобови.
Иднината на третманот на ревматоиден артритис
„Моите колеги и јас се надеваме дека ова истражување може да го расветли потеклото на ревматоидниот артритис. Нашата следна цел е да откриеме колку се чести овие бактерии кај општата популација и да тестираме дали присуството на овие бактерии во цревата може да доведе до развој на ревматоиден артритис кај луѓето.
Важно е да се забележи дека антибиотиците веројатно нема да бидат корисни за микробиомите на пациентите со ревматоиден артритис, смета д-р Крисвел, додавајќи дека таа и нејзиниот тим веруваат дека овие бактерии може да се користат како алатки за развој на третмани за ревматоиден артритис и начини за спречи појава на самата болест.
