Ескалацијата на енергетската криза може да предизвика поголеми проблеми на европскиот пазар на гас, поради зависноста на континентот од Русија, отколку во увозот на нафта, сметаат лидерите во енергетската индустрија.
Цените на бензинот почнаа нагло да растат на европските пазари минатата година, поттикнати од бранот на побарувачка што предизвика закрепнување на економијата од пандемиската криза, особено во Азија, и ниските залихи во некои европски земји.
Русија има најдокажани резерви на природен гас во светот и испорачувала околу 651,3 милиони кубни метри гас дневно, од кои речиси 90 отсто во Европа. Половина од европските пратки отидоа во Германија, Италија, Франција и Белорусија.
Минатата година руските компании дополнително ја влошија ситуацијата на европскиот пазар со намалени испораки во очекување на дозвола за гасоводот Северен тек 2, кој требаше да ја удвои испораката на руски гас во Германија.
По руската инвазија на Украина кон крајот на февруари, Берлин го стопираше проектот, а ЕУ објави дека сака да биде независна од рускиот гас до 2030 година. Европските земји сега се обидуваат да набавуваат течен природен гас првенствено од САД, Алжир и Катар.
Панелистите на конференцијата CERAWeek во Хјустон предупредија дека набавката на течен гас ќе биде тешка задача.
„Едноставно нема дополнителен ЛНГ за да влезе во мрежата, да го реши недостигот на гас и да ги задоволи потребите на Европа следната година – а Азија беше студена, а Азија нема алтернатива“, рече Мајкл Смит, основач и извршен директор на Freeport LNG.
Цените на природниот гас во САД постојано се зголемуваат во фјучерс договорите, но се на 4.525 долари за милион британски термални единици далеку пониски отколку во Азија каде што се 38,97 долари и во Европа каде достигнаа 48 долари.
„Јасно е дека проблемот на Европа е всушност недостигот на гас, а не нафта“, рече на конференција министерот за нафта на Екваторијална Гвинеја Габриел Обианг Лима.
Речиси целиот извоз на ЛНГ од САД, околу 356,8 милиони кубни метри дневно, моментално е насочен кон Европа и Азија.
Европа, сепак, нема доволно терминали за втечнување и повторена гасификација, а нивната изградба трае со години. По неколку години развој, изградбата на нови погони забави во последните три години.
Ендрју Вокер, потпретседател на Cheniere, најголемиот американски извозник на ЛНГ, рече дека кризата во Европа ја открива потребата од повеќе долгорочни договори за набавки за да се обезбеди сигурно снабдување во транзицијата кон обновлива енергија.
Пред две години, купувачите беа претпазливи за долгорочните договори бидејќи цените на бензинот во тоа време беа на историски ниски нивоа, потсетува Ројтерс.
