Американските астрономи успеаја да ја направат најдеталната фотографија од површината на Сонцето досега направена. Ваквите фотографии можат да ни помогнат да го разбереме, а можеби и да го предвидиме „времето“ на Сонцето, што може да има длабоко влијание врз секојдневниот живот на Земјата.
Најголемиот телескоп во светот за набљудување на Сонцето направи слики од површината на нашата матична ѕвезда со претходно незамисливи детали, објави CNN.
Деталната слика е направена со специјален филтер на телескоп кој се наоѓа на хавајскиот остров Мауи и е именуван по Даниел К. Иноује, поранешен сенатор од оваа американска островска држава.
Инструментот им овозможува да создадат досега најдобра тродимензионална слика за тоа што се случува на површината на Сонцето, напишаа научниците во соопштение за медиумите.
Деталната слика открива група сончеви дамки со големина на континент зад Земјата, лоцирани во близина на центарот на внатрешната атмосфера на сонцето.
Како да можеше да се набљудува косата во Мурска Собота од врвот на Триглав
Колку се точни сликите покажува фактот дека еден пиксел (основата на дигиталната слика) претставува растојание од 10 километри.
Со оглед на тоа што Сонцето е оддалечено 150 милиони километри од нас, ова ниво на точност е извонредно.
Да ви дадам претстава: ова е приближно исто толку точно како да можете да видите влакно залепено на лист хартија во Мурска Собота од врвот на Триглав.
Зошто се важни ваквите записи?
Деталните слики од површината на Сонцето се важен начин научниците да го проучуваат и предвидуваат потенцијално опасното сончево време, напиша Фридрих Вегер, раководител на програмата за инструменти во телескопот Инује, во е-пошта.
Темните дамки на сликата означуваат области со интензивна магнетна активност каде што најверојатно ќе се појават сончеви блесоци и коронални масовни исфрлања.
Ова се џиновски експлозии на енергија и маса што предизвикуваат таканаречени сончеви бури.
Овие можат да стигнат и до нашата планета и да предизвикаат разни нарушувања, па дури и штета.
„Сончевата бура во 19 век, според извештаите, била толку моќна што предизвикала пожари на телеграфските станици“, рече Вегер.
Сончевите ерупции се ненадејни, силни експлозии на енергија на површината на Сонцето. Тие можат да траат од неколку минути до неколку часа.
Тие се предизвикани од промени во магнетното поле во активните региони на Сонцето, често околу сончевите дамки. Ерупцијата ослободува огромни количини на електромагнетно зрачење (рендгенски зраци, ултравиолетова светлина, радио бранови). Овие можат да стигнат до Земјата за неколку минути, но можат да предизвикаат пречки во радиокомуникациите или зголемено зрачење што влијае на сателитите на астронаутите.
Короналното масовно исфрлање е огромна количина на плазма и магнетно поле што се исфрла од короната (атмосферата) на Сонцето во вселената. Може да трае од неколку часа до неколку дена. Ако таква ерупција е насочена кон Земјата, таа би можела да ја достигне за еден до три дена. На нашата планета, тоа предизвикува геомагнетни бури, северна светлина, како и потенцијални оштетувања на сателитите и електричните мрежи.
„Треба да ги разбереме физичките предизвикувачи на овие феномени и како тие можат да влијаат на нашата технологија и на крајот на нашите животи.“
Овие енергетски експлозии од сонцето можат да влијаат на електромагнетното поле на Земјата и да предизвикаат нарушувања на клучната инфраструктура како што се електричните мрежи и комуникациските мрежи базирани на сателити, објасни тој.
Во последно време, се случија неколку настани кои беа резултат на сончеви бури.
Во 1989 година, геомагнетна бура во Квебек, Канада (1989) предизвика колапс на електричната мрежа за 90 секунди. 6 милиони луѓе останаа без струја до 9 часа, а бурата предизвика и прекини во работата на американските сателити, вклучително и прекини во навигацијата.
Во 2003 година се случија таканаречените бури за Ноќта на вештерките, наречени така бидејќи се случија околу Ноќта на вештерките. Овие бури предизвикаа пречки од сателитите и прекини на GPS сигналот. Некои сателитски мисии се запрени.
Сончева бура во јануари 2005 година ги прекина радиокомуникациите на Арктикот неколку часа.
Сончевата ерупција од 2017 година ги наруши GPS сигналите и радио врските во воздушниот сообраќај.
Сончевиот телескоп на Хаваи е само еден од инструментите што научниците ги користат во своите напори подобро да го разберат Сонцето и неговите бурни временски обрасци.
Други вклучуваат „Солар Орбитер“, заедничка мисија на Европската вселенска агенција и НАСА, лансирана во 2020 година, која орбитира околу Сонцето, и „Паркер Солар Проуб“ на НАСА, првото вселенско летало што ја „допре“ нашата ѕвезда, за кое исто така известувавме.
