Научниците ја создадоа досега најдеталната мапа на нервните патишта кои го поврзуваат хипокампусот со остатокот од мозокот, откривајќи неочекувани обрасци на врски меѓу регионите.
„Бевме изненадени кога откривме помалку врски помеѓу хипокампусот и фронталните кортикални области и повеќе врски со раните области на визуелна обработка отколку што очекувавме“, рече психологот Маршал Далтон од Универзитетот во Сиднеј, пренесува Zimo.hr цитирајќи Science Alert.
Иако сè уште има многу дебати за точната улога на хипокампусот во човековата меморија, невронаучниците се убедени дека тој игра клучна улога во градењето на меморијата и нејзиното интегрирање со нашата перцепција за да ни овозможи да донесуваме одлуки за иднината. Подоброто разбирање за тоа како функционира хипокампусот во контекст со другите области на мозокот, еден ден би можело да им помогне на научниците да го решат проблемот со опаѓање на меморијата.
Новата техника на скенирање даде интересни резултати
Користејќи нова техника за скенирање со магнетна резонанца, која користи дифузија на молекулите на водата низ ткивата за да создаде контраст, Далтон и неговите колеги создадоа мапа со висока резолуција на врските помеѓу хипокампусот и церебралниот кортекс од мозокот на седум возрасни жени на возраст под од 35. Студија поврзана со тоа истражување е објавена во научното списание eLife.
Сега развивме прилагоден метод кој ни овозможува да потврдиме каде во рамките на хипокампусот се поврзуваат различни кортикални области. Ова никогаш не било направено во жив човечки мозок. Она што го направивме е многу подетален преглед на патеките на белата материја, кои во суштина се автопати за комуникација помеѓу различни области на мозокот, вели Далтон.
Различни хипокампални мрежи
Научниците открија дека хипокампусот има различни мрежи за пораки, секоја поврзана со одредени области на кортексот. Нашето претходно знаење за овие врски доаѓа од дисекции на мозокот на приматите, а добиената карта на мозокот е во голема мера конзистентна со претходното знаење. Но, научниците сега открија многу повисоко ниво на врски во областа за визуелна обработка на човечкиот мозок и помалку во фронталните кортикални области.
Постмортелната анализа извршена на примати може да открие поситни детали до клеточно ниво, така што е можно сè уште да не сме биле во можност да ги решиме сите овие врски кај луѓето. Или може да биде дека човечкиот хипокампус навистина има помалку врски со фронталните области отколку што очекуваме и повеќе врски со визуелните области на мозокот. Ова има смисла имајќи предвид дека хипокампусот игра важна улога не само во меморијата, туку и во имагинацијата и нашата способност да конструираме ментални слики во нашиот ум, вели Далтон.
„Ние сакаме загатки“
Други неодамнешни студии, исто така, открија врски помеѓу овие области на мозокот. Научниците сега сакаат да откријат дали слични модели се конзистентни кај луѓето од различни демографски групи.
Како што се ширеше неокортексот, можеби луѓето развија различни модели на поврзување за да ги олеснат функциите на меморијата и визуелизацијата специфични за човекот, што пак може да ја поткрепи човечката креативност. Тоа е малку загатка, едноставно не знаеме, но сакаме загатки и ќе продолжиме да бараме, рече Далтон.
