Поминаа шест месеци од бруталното злосторство во Градачац, кога Нермин Сулејмановиќ (35) ја уби својата невенчана сопруга Низама Хеќимовиќ (38) и Денис и Џенгиз Ондур, синот и таткото што ги знаеше од порано, а рани три лица и на крајот изврши самоубиство.
Мајката на таткото на Низами, Нусрет, најде сила да ги каже на Ало.рс деталите од кобниот настан, а воедно да се потсети на последната средба со внуката и нејзината ќерка.
Неутешна Нана, разговорот почнува низ солзи и вели дека секој ден на памет и се враќа видеото кое Сулејмановиќ го објави на својот профил.
– Видов тој ден дека целото семејство избезумено гледа видео. Пријдов и прашав што гледаат, не ми дозволија ни да видам. Тогаш реков „дај да видам“ и видов нешто што ќе го паметам додека сум жив. Мојата Низама седеше на клупата, со вилицата обесена, а тој монструм ја праша „зошто ме пријави“. Таа накратко му рекла дека морам, а тој ја застрелал во глава – ја започнува болната исповед за порталот на нашата баба
Како што вели, иако навлегува во деветата деценија, се сеќава на последната средба со внуката и тврди дека токму тогаш почувствувала дека нешто не е во ред со неа.
– Четири, пет дена пред да ја убијат, дојде кај нас со нејзината внука. Целата беше исплашена. Ја прашав зошто си толку слаба, а таа ми рече дека не спие поради детето. Таа во страв рече: „Морам да одам“. Таа застана на вратата, ја зеде внуката во раце и рече „ајде, мора да одиме“. Таа ме бакна двапати и замина. Немав поим дека тоа ќе биде нашата последна средба – низ солзи се присетува бабата на Низам.
Низама, како што ни раскажува, се остварила, имала своја куќа и автомобил, а мисли дека Нермин Сулејмановиќ е монструм, принуден да се мажи.
-Јас ја одгледав, таа живееше во нашата куќа, јас на приземје, а таа на кат. Таа беше зафатена. Работела во облека, била контролорка. Таа имаше свој автомобил. Ништо не и требаше од него. Се шират приказни дека Нермин не разговарал со родителите, дека ги тепал, но никој не го сфатил сериозно. И тоа се случи – вели таа и додава:
– Таткото на Низам, се вратил во Германија да работи. Никој не може да се помири со нејзиното отсуство. Мајката за малку ќе се освести, земала лекови, примила инјекции, а и е болна – зборува старицата со треперлив глас, застанува и низ липање објаснува.
– Ќерката на Низами е со сестра и, доби старателство. Малото девојче ја добило пензијата од мајка и, се уплаќа на нејзината сметка. Ќе го продадеме автомобилот на Низами, и два Нермини, и сè ќе ставиме на таа сметка – ни вели мајката на таткото на Низами.
Таа немаше многу да каже за Нермин Сулејмановиќ, само кажа нешто кратко.
– Сите знаеја дека е лош, не знам што се случи со Низами ако треба да замине по него. Тој беше злобен човек. Се дрогирал, бил главен дилер за Градачац. И тој дојде овде да ја јаде својата храна, да не пие, да не пуши, сакаше да остави поинаква слика за себе во општеството – додава старицата.
На крајот заклучува дека да знаела за проблемот ќе дошла по внуката и ќе ја заштитила.
– Да знаев како живее, ќе ја заштитив, но ништо не знаев до последниот ден. Сè беше доцна. Сега, шест месеци откако се случи сето тоа, сите молчат, никој ништо не кажува – заклучува тој за Ало! Нана на Низам.
Да потсетиме, во кобниот петок, 11.08.2023 година, Нермин Сулејмановиќ во утринските часови се појави пред куќата на тетката на Низама, каде таа привремено најде засолниште. Според Зијада, Нермин почнал да пука штом се приближил до куќата. Кога Низама сфатила дека дошол, се сокрила во собата на синот на Зијада, Недим и се заклучила.
Нермин потоа го зела бебето и го однела до автомобилот, а потоа се вратила во куќата за Низам и почнала да ја тепа до смрт.
Нермин потоа ги одвел Низама и детето во куќа во селото Сибовац кај Градачац. Според сопственикот на викендицата, Нермин немал клуч или дозвола да оди таму. Останува непознато зошто ја одбрал токму таа куќа, но се шпекулира дека причината е што таа е скриена од главниот пат и опкружена со шума.
Низами ја донесе пресудата на тремот од куќата, додека го пренесуваше убиството во живо на Инстаграм.
Откако Нермин Сулејмановиќ се самоуби, неговото тело од август беше ставено во Меморијалниот центар во Тузла, а дури кон крајот на декември минатата година членовите на семејството го презедоа телото и го погребаа.