Во раната човечка историја, пештерите им обезбедувале на луѓето заштита од стихиите и место каде што можело да се нарече дом. Сега, слични формации на Месечината би можеле да им обезбедат на пионерите астронаути безбедно засолниште на Месечината, бидејќи температурите на Месечината се слични на оние на Земјата.
Има дупки на Месечината каде температурите постојано се движат околу 17 степени Целзиусови, открија истражувачите од Универзитетот во Калифорнија, Лос Анџелес (списанието Geophysical Research Letters ја објави студијата во јули).
Овие дупки може да продолжат во пештерите кои би можеле да обезбедат засолниште за луѓето, со што истражувањето на Месечината и долгорочниот престој на Месечината ќе бидат побезбедни бидејќи научниците би можеле да изградат термички стабилни станици.
„Луѓето еволуирале за да живеат во пештери, а ние може да се вратиме во пештери кога живееме на Месечината“, рече коавторот на студијата Дејвид Пејџ, професор по планетарна наука во UCLA, во соопштението за печатот. Пејџ исто така го води и Дивинер Лунарниот радиометарски експеримент, инструмент на лунарниот извидувачки орбитер на НАСА.
Сега кога има подобро разбирање за дупките и можните пештери, научниците можеби ќе можат да го забрзаат темпото на создавање работна постојана станица заштитена од екстремните услови на површината на Месечината. „Ние би можеле да воспоставиме долгорочно присуство на Месечината порано отколку што мислевме“, рече водечкиот автор на студијата Тајлер Хорват, докторант по планетарни науки на UCLA.
За разлика од површината на Месечината, која се загрева до 127 степени Целзиусови во текот на денот и се лади до минус 173 Целзиусови степени во текот на ноќта, овие дупки на Месечината во регионот Mare Tranquillitatis имаат стабилна температура погодна за луѓето. (Mare Tranquillitatis, или Море на спокојството, е местото каде што Аполо 11, кој ги донесе првите луѓе на Месечината, слета поради неговиот мазен и релативно рамен терен.)
Податоците доаѓаат од анализа на фотографии направени од Лунарниот извидувачки орбитер на НАСА (LRO) и компјутерско моделирање. „Овие дупки се точно на границата на резолуцијата на камерата“, вели Бриони Хорган, вонреден професор на Универзитетот Пердју во Вест Лафајет, Индијана. „Фактот што истражувачите успеаја да дојдат до овие податоци и да покажат дека се прилично убедливи беше голем чекор напред во истражувањето на Месечината“, додаде таа.
Учењето за овие дупки и веројатните пештери им помага на научниците подобро да разберат како се однесуваат другите екстремни средини, како што се лунарните поларни региони каде што се движи мисијата Артемида, рече Ноа Петро, директор на Лабораторијата за планетарна геологија, геофизика и геохемија на НАСА. Програмата Artemis на НАСА има за цел да ги врати луѓето на Месечината, а до 2025 година првата жена и првата црна личност ќе слетаат на Месечината. „Artemis има за цел да испрати луѓе во регионот околу Јужниот пол, каде што знаеме дека има многу студени места“, рече Петро. „За среќа, имаме голема количина на податоци за овој регион каде што ќе слета Артемида“, додава тој.
Безбедно засолниште
Екстремните температури на површината на Месечината го отежнаа НАСА да изгради опрема за греење и ладење што би генерирала доволно енергија за подолгорочно истражување или живеење на Месечината, се вели во соопштението за печатот. Сепак, на НАСА можеби нема да и треба толку сложена опрема како што се верува во моментов, сугерира ова истражување.
Мајка се грижи за мозолчето на детето
Децата почесто одат на лекар поради каснување од инсекти и дехидрација
Со помош на лунарниот орбитер, научниците открија дупки на Месечината во 2009 година, што ги натера да се запрашаат дали постојат поврзувачки пештери кои би можеле да се истражат или дури да се користат како засолништа. „Приближно 16 од повеќе од 200 дупки се веројатно срушени кревети од лава“, рече Хорват во соопштението за печатот.
Кога коритото од лава – долг, шуплив тунел и структура слична на пештера формирана од лава – ќе се урне, се отвора дупка што може да создаде влез во остатокот од пештерата. Има најмалку две, можеби три, дупки кои имаат настрешници што водат до пештери, се вели во соопштението.
Пештерите би биле стабилна средина за лунарните живеалишта, бидејќи нудат одредена заштита од сончевото зрачење и влијанието на микрометеоритите, рече Хорган. Овие формации би можеле да обезбедат и заштита од космичките зраци, вели НАСА.
Би било корисно да се надоврземе на тековните истражувања со радарски податоци за да се најдат дополнителни потенцијални јами, додаде Хорган. „Истражувањето им нуди на инженерите кои размислуваат како да дизајнираат вселив простор на Месечината добра основа да продолжат нејзината работа“, рече таа. „Ова ќе биде исклучително важно во иднина“, додава тој.
Кредит: Рејчел Фадем/Си-Ен-Ен
