Стаорците се сметаат за валкани носители на болеста уште од чумата, но новото истражување покажува дека глодарите и другите животни кои живеат во градовите имаат помала веројатност да предизвикаат следната пандемија отколку што се мислеше.
Истражувачите од Универзитетот Џорџтаун во Вашингтон анализирале податоци за речиси 3.000 цицачи, претпоставувајќи дека ќе откријат дека животните во урбаните области се повеќе заразени со вируси кои можат да ги заразат луѓето бидејќи се во близок контакт со нив.
Тие откриле дека урбаните животни се навистина носители на 10 пати повеќе различни видови болести од оние во дивината, но и дека за нив се објавени повеќе од 100 пати повеќе истражувања.
Со оглед на склоноста на научната заедница да ги проучува животните во нивната непосредна близина почесто отколку оние во дождовните шуми, тие открија дека стаорците не носат поголем ризик за пренесување на болеста на луѓето од другите животни. „Овие урбани животни веројатно нема да бидат извор на следната „болест Х“, но сепак се сметаат за извор на добро познати и тешки форми на болеста“, изјави за AFP Грег Албери, еволутивен биолог од Универзитетот Џорџтаун, цитирајќи лептоспироза, бактериска болест, болест која често ја пренесуваат стаорци.
А заканата за човековото здравје што ја претставуваат гулабите, уште едно често презрено урбано животно, „речиси сигурно е претерано поради пристрасноста во истражувањето“, вели Албери, водечки автор на истражувањето објавено во списанието Nature Ecology and Evolution.
Со оглед на тоа што толку долго ги проучувавме урбаните животни, „знаеме толку многу за нивните паразити што веќе нема толку многу непознати. Руралната дивина е многу понеизвесна и многу поверојатно е дека следната „голема закана“ ќе дојде од таму“.
Џонатан Ричардсон, професор по урбана екологија на Универзитетот во Ричмонд, рече дека тоа е важно истражување бидејќи авторите „со право укажуваат на премногу податоци како резултат на истражување на урбани цицачи“.
Тој изјави за АФП дека стаорците не треба да се сметаат за „складиште за болести“ само затоа што луѓето се во редовен контакт со нив.
Неговото истражување покажа дека градските стаорци содржат повеќе од 200 патогени и паразити кои можат да се пренесат на луѓето и дека речиси 80 отсто од стаорците во некои градови имаат лептоспироза.
Мост до народот
Албери и коавтор на студијата Колин Карлсон минатата недела објавија студија која покажува дека климатските промени може да го зголемат ризикот од нови епидемии.
Тие откриле дека животните како лилјаците летаат во постудени области, каде што за прв пат ќе се сретнат со некои нови животински видови и ќе создадат можности за развој на нови болести кои подоцна би можеле да ги заразат луѓето.
Албери верува дека урбаните цицачи играат важна улога во овој процес. „Ако лилјакот и стаорецот дојдат во контакт и пренесат нова болест еден на друг, а стаорецот има поголем пристап до човечките области, ние имаме мост до луѓето“, рече тој.
„Потребен ни е подобрен надзор и на урбаниот и на дивиот свет за да го препознаеме моментот кога патогенот се пренесува од еден вид на друг. А ако домаќинот е градско животно и се се случува во непосредна близина на луѓе, треба да бидеме особено загрижени“, додаде Албери.
