„Иако цените на храната во светот беа благо намалени во изминатиов месец, тоа не се случи во Босна и Херцеговина и нема најави дека ќе поевтини, бидејќи како што велат трговците „се работи за стока што е купена во претходниот период кога беа цените во набавките беа значително повисоки“, изјави Фени Муриса Мариќ, извршен директор на Здружението за заштита на потрошувачи „ДОН“ Приједор.
Сепак, како што забележува, бележиме благ пад на цената на маслото за јадење на полиците, што секако е охрабрувачки што другите производи можат и треба да имаат значително пониска цена.
Поплаки за бела техника
Но, од друга страна, како што вели, стравот на граѓаните од ново поскапување е оправдан „бидејќи досега ниту една влада кај нас не донесе мерки за ублажување на кризата и наглото зголемување на инфлацијата“.
„Додека другите земји им помагаа на своите граѓани на различни начини, вклучително и парични износи за најранливите, ова не се случи овде, имаме само зголемен број народни кујни и граѓани кои бараат да јадат во нив бидејќи во спротивно не би можеле да го преживее месецот“, тврди таа. е извршен директор на Здружението за заштита на потрошувачи „ДОН“.
Прогнозите не се охрабрувачки, додава тој, бидејќи сеидбата повторно ќе биде значително поскапа, а сведоци сме дека мал дел од храната се произведува кај нас, а најголем дел е увозна.
Според неа, иако имало благо покачување на пензиите, таа сума веќе била однапред потрошена за поскапување на економските услуги (парно, струја, водоснабдување, отстранување на отпад и сл.) така што граѓаните се оставени да се снаоѓаат. како и досега.
На прашањето дали се менуваат навиките на потрошувачите поради секојдневното поскапување, дали граѓаните купуваат помалку и се свртуваат кон поевтини производи, Мариќ одговара дека кај нас долго време не се гледа квалитетот, туку она што е достапно и достапно за сума на пари што ја имаат граѓаните.
„Дали семејство кое живее со пензија или минимална плата може да размислува за квалитет или важно е само како да го преживее месецот и да не влезе во должничко ропство кај давателите на комунални услуги или банките? Сега купувате на попусти, одите во продавница со список и само оние неопходни артикли што недостасуваат и секоја недела ги следите промоциите и попустите на храна што ги нудат трговските центри“, нагласува Мариќ.
Таа рече и дека потрошувачите најчесто се жалат дека не ги истакнуваат вистинските цени на полиците во продавниците, каде што често се случува едната цена да биде на полицата, а другата на касата.
Најчестото оправдување на трговците тогаш е – немавме време се да смениме, вели таа.
Понатаму, граѓаните имаат бројни поплаки поврзани со квалитетот и одржувањето на белата техника.
„Покрај тоа, има и многу голем број потрошувачи кои на давателите на услуги им должат одредени суми поврзани со сметки за водоснабдување, отстранување отпад и слично“, продолжува Мариќ.
Тој предупредува и дека покрај поскапувањата, сè поприсутна е практиката во која некои производители ја намалуваат тежината на своите производи, а други ги менуваат состојките, т.е. го намалуваат квалитетот на нивните производи.
Неправилен однос кон клиентите
Мариќ вели дека веќе подолго време се забележува намалување на масата или количината – собирање на артиклите (помала количина на производи во пакувања без намалување на цената).
„Намалувањето на тежината на одредени производи за да се задржи цената не е незаконско, бидејќи прописите наведуваат дека е само задолжително тежината да биде јасно истакната на производот и да биде точна. Но, секое намалување претставува индиректен и перфиден начин на покачување на цените, а тоа создава некоректен однос кон клиентите“, забележува тој.
Во исто време, ако состојките се сменат, доволно е да се наведат и на производот, што ја задоволува формата.
„Сите производи поминуваат проверка и повеќето ги исполнуваат основните параметри. „Според податоците на Агенцијата за храна, одреден број производи се повлекуваат од пазарот доколку се забележат поголеми отстапувања од оние што ги дефинира законот“, додава Мариќ.
Кога станува збор за споредба на цените на храната кај нас и во регионот, извршниот директор на Здружението за заштита на потрошувачите „ДОН“ посочува дека статистиката покажува дека сме на дното на сите рангирања бидејќи цените на храната се поскапи отколку во земјите. во регионот, а особено кога ќе се земе предвид дека најниските плати кај нас се во опсег од 350 до 400 евра и дека со тие пари сигурно можеме да си дозволиме само триесет проценти од потрошувачката кошничка“.
„Најниската плата во Хрватска и Словенија е околу 800 евра, што е показател дека во овие две земји граѓаните можат да си дозволат над 80 отсто од потрошувачката кошница“, заклучува Мариќ.
