Кога повеќето актери ја започнуваат својата кариера, можат само да сонуваат да имаат кариера како Мајкл Кејн.
Номиниран за Оскар во пет различни децении, Кејн не само што имаше ѕвездени изведби, туку и одржуваше долговечност невообичаена во филмската индустрија. Иако во првите години од кариерата се занимаваше со театар, токму филмот му ја покажа можноста да стане актер. Додека многу помлади генерации го гледаа како инспирација, Кејн имаше и свои актерски идоли.
За време на интервјуто за Esquire, Кејн беше прашан за влијанијата што ги обликуваа неговите клучни години. Актерот не се двоумел да го спомене The Lone Ranger како главна причина поради која се заљубил во филмот, но навел и икони кои му покажале колку треба да бидеш вешт за да успееш во бизнисот.
„Не сакав да бидам Осамениот одмаздник. Сакав да бидам актерот што го глумеше. Сосема е различно. Пораснав со Хемфри Богарт и Спенсер Трејси; Ги сакав тие момци“, изјави актерот.
Брандо му остави особено силен впечаток на Кејн
Хемфри Богарт и Спенсер Трејси би биле на чело на листата на фанови на Златното доба на Холивуд. Сепак, има една ѕвезда особено која остави силен впечаток на Кејн.
Запрашан дали некои критичари го потцениле, Кејн одговори: „Не, не. Направив да изгледа премногу лесно, да. Јас бев мојот најголем непријател на тој чуден начин. Бев голем обожавател на Марлон Брандо. Кога ќе го погледнеш Брандо, ти велиш: „Леле, би сакал да бев како него, но никогаш нема да бидам како него“. Тоа е разликата“.
Кејн добил шанса да го запознае својот херој под чудни околности, кога го следел режисерот Сидни Фјури на снимањето на Југозападно од Сонора, бидејќи Брандо воопшто не го почитувал Фјури. Кејн на крајот ја смири тензијата на сетот со тоа што ја насмеа холивудската легенда, нешто што екипата веројатно мислеше дека е речиси невозможно пред доаѓањето на Кејн.
