Канадскиот премиер Џастин Трудо и неговата влада се најдоа на удар на конзервативните западни медиуми и јавноста, откако беше објавено дека Канада ја разгледува можноста да донесе закон што ќе дозволи, како што велат критичарите, домашен притвор на лице кое би можело да изврши кривично дело од омраза, што во слободно толкување, значи дека едно лице би било санкционирано поради сомнение за евентуално извршување на кривично дело, а не затоа што навистина го сторило делото, пишува Јутарњи лист.
Мајкл Таубе, канадски колумнист и пишувач на говори на поранешниот конзервативен канадски премиер Стивен Харпер во коментар за The Wall Street Journal ја спореди целата работа со филмот Minority Report од 2002 година со Том Круз во кој специјализирана полициска единица за спроведување на законот наречена PreCrime (Преткривично дело) се потпира на психички информации за да ги фати потенцијалните криминалци пред да извршат кривично дело. Таубе веднаш оценува дека се чини дека Џастин Трудо – инаку често нарекуван од конзервативните медиуми за спроведување силна политика на ‘будење’ – го сфатил како предлог, а не како предупредување, како што сугерира самиот филм.
На 26 февруари, либералната влада на Трудо го претстави предлог-законот C-63, Законот за онлајн загрозување (ОХА), кој се однесува на говорот на омраза на Интернет. Една од неговите одредби, според Таубе, ќе му дозволи на секој, со согласност на федералниот јавен обвинител, „да му даде информации на судијата на покраинскиот суд доколку некое лице разумно се плаши дека друго лице ќе стори“ прекршок. Судијата тогаш би можел да издаде т.н. „мировна врска“ (слободно преведено како мировна обврска или обврска за мир, што постои во канадското право, и е наредба од кривичен суд што бара од лицето да одржува мир и да се однесува соодветно одреден временски период) со што на обвинетото лице му се определуваат одредени мерки, вклучително и куќен притвор и електронски надзор, но во овој случај само затоа што се стравува дека лицето може да изврши кривично дело од омраза.
Законот вклучува, како што претходно објави Би-Би-Си, доживотен затвор за поттикнување геноцид и бара платформите на социјалните мрежи да ги отстранат објавите како оние што сексуализираат деца во рок од 24 часа.
Критериум за „рамнотежа на веројатности“
Како што објави Би-Би-Си, наведени се 7 категории на штетни содржини кои давателите на услуги ќе мора да ги отстранат од нивните веб-страници. Забранетите содржини вклучуваат, меѓу другото, објави кои ги загрозуваат децата или оние кои поттикнуваат самоповредување.
Предлог-законот, според Таубе, ќе ги прошири овластувањата на Канадската комисија за човекови права (CHRC), која беше формирана во 1977 година за да се справи со дискриминацијата на работното место. Законот познат како член 13 ги прошири овластувањата на CHRC во 2001 година за да вклучи надзор над „дискриминаторските практики“ на вклучување во „онлајн“ комуникации што „веројатно ќе изложат лице или лица на омраза или презир“. Канадскиот парламент го укина членот 13 во 2014 година.
Но, нацрт-законот C-63 ќе го врати членот 13, вели авторот, кој ќе му овозможи на секој да поднесе жалби до CHRC за наводниот говор на омраза на интернет. Комисијата би имала овластување да наплатува парични суми до 20.000 канадски долари (околу 15.000 американски долари), кои би биле исплатени на подносителот на жалбата, а не на државната каса. Тоа „ќе ја отвори вратата за огромен прилив на вакви жалби“, изјави Мајкл Гејст, правен експерт од Универзитетот во Отава, за весникот Глоуб и Мејл.
Дополнително, критериумот на докажување би бил „рамнотежата на веројатностите“, а не утврдувањето на вината врз основа на разумно сомневање.
Законот, како што се вели, ќе вклучува не само едно, туку три нови бирократски тела – канадската комисија за дигитална безбедност да „обезбеди дека операторите на услугите на социјалните медиуми … се транспарентни и одговорни“ и „да придонесуваат за развојот на стандардите за безбедност на Интернет“, потоа канадскиот омбудсман за дигитална безбедност да „обезбеди поддршка на корисниците… и да се залага за јавниот интерес во безбедноста на Интернет“, и Канадската канцеларија за дигитална безбедност, која ќе ги поддржи комисијата и омбудсманот „во исполнувањето на нивните обврски“.
„Тирански напад врз слободата“
Таубе го завршува својот коментар со заклучокот дека ако на овој бирократски апарат навистина му се дозволи да направи нешто за овие прашања, тоа би значело затворање на многу Канаѓани.
Британскиот конзервативен Телеграф е уште поостар во своите критики, и редовно го напаѓа она што го смета дека е пренагласено или претерано либерално и „прогресивно“ во политиката и на застапниците на ваквите идеи.
Дејвид Колинс, автор на коментарот на Телеграф со наслов „Канадскиот пад во тиранија е речиси завршен“, започнува со тоа што дозволува судиите да ставаат луѓе во домашен притвор затоа што би можеле да извршат злосторство од омраза не е ништо прогресивно, туку нешто што повеќе личи дека има севернокорејско потекло.
Авторот оценува дека со овој закон, кој го предложи неговата влада, канадскиот премиер всушност се заканува со „најтирански напад“ на слободата досега. Според него, законот го дизајнирала истата партија (која ја смета за фарса да ја нарече либерална) која ги замрзнала банкарските сметки на возачите на камиони кои своевремено протестирале во Канада против задолжителните вакцини во борбата против ковид-19.
ОХА, вели Колинс, е прекумерен обид на владата да ја промовира безбедноста на Интернет. Според авторот, промените се радикални, особено новото кривично дело криминал од омраза, кое може да доведе до доживотен затвор.
„Лекот е полош од болеста“
Загрижувачки, посочува тој, се одредбите за казнување на ОХА ќе им дадат на судиите можност да ги стават луѓето во домашен притвор бидејќи во иднина би можеле да извршат кривично дело од омраза. Тој, исто така, наведува дека поранешната канадска судијка на Врховниот суд, Беверли Меклахлин, исто така посочи дека многу од казнените одредби на ОХА ќе бидат оспорени на суд доколку останат во нивната сегашна форма.
Авторот наведува дека можеби изгледа дека таквиот закон нуди некакви решенија во ерата на сѐ поинтензивно изразување на омраза, но посочува дека иако на интернет демнат злонамерни лица кои ја користат анонимноста и досегот на Интернет за да кажуваат секакви грди работи, прогласувањето полициски прекршок предизвикан од интернет содржини на таков груб начин, смета тој, е опасен и тоталитаристички чекор.
Во овој дух, Колинс се повикува на контроверзниот канадски психолог Џордан Петерсон и неговото предупредување за ОХА во еден неодамнешен текст, во кој прави паралели со, како што наведува авторот, прекумерните мерки за ублажување на пандемијата: Мораме да внимаваме лекот да не е полош од болеста. Да потсетиме, овој конзервативен весник, како и споменатиот канадски психолог, беше крајно критичен кон ограничувањата и мерките во борбата против ковид-19.
Настојувајќи да го стори тоа на толку широк размер, со нејасно артикулирани должности и драконски одредби за спроведување, ОХА, се наведува понатаму, е добар пример за пренаплатен етатизам како што може да се замисли во земја која треба да биде слободна.
Доколку законот биде усвоен, наведува авторот, резултатот би бил орвеловски кошмар на ограничувања за создавање или потрошувачка на интернет содржини, додека културата на дискусија би била задушена, а интернетот би бил одведен во друга крајност во полиција, состојба на строг надзор и контрола повеќе слична на Северна Кореја отколку на земја на Северна Америка. „Ќе им наштети на повеќе луѓе отколку што ќе заштити“, заклучува коментаторот на Телеграф.
