Властите прифатија дека инфлацијата и осиромашувањето на граѓаните ќе бидат главна тема пред избори. Според соговорниците на ДВ, власта ќе се фали со патишта и фабрики, Косово секогаш демне како тема, додека темата за насилството падна во втор план.
Одлуката за датумот на изборите во Србија се уште не е донесена, но кампањата започна сериозно. Претседателот Вучиќ „евтино“ влезе во кампањата – со намалување на цените на одредени намирници, меѓу кои симбол стана парижанецот, пренесува Дојче Веле.
Освен еден куп хумористични забелешки на критичарите на режимот, таа акција донекаде го одбележа и правецот на идната изборна кампања. Имено, стандардот на граѓаните отсекогаш бил една од доминантните теми, но во моментов е уште поактуелна бидејќи експертите предупредуваат дека само цените на храната во овој бран на инфлација поскапеле за над 40 отсто.
Колку економските теми можат да ги надминат политичките во предизборната кампања?
За новинарот Недимо Сејдиновиќ, политички настап со поевтина храна значи дека „ќе доминира приказната за грижата на државата за благосостојбата на граѓаните“.
Вториот аспект на таа кампања ќе бидат економските успеси, односно отворање на патишта, тунели и се друго што се очекува во следниот период на инвестициски циклуси“, вели Сејдиновиќ за ДВ.
Цените, но и Косово?
Растот на цените секако ќе биде една од клучните теми, а тоа е разлика во однос на изминатите неколку кампањи, бидејќи таму имавме релативно стабилна состојба, оценува за ДВ Бојан Клачар од Центарот за слободни избори и демократија (ЦеСиД). .
„Покрај тоа, за Владата особено ќе биде важна темата за јавните инвестиции, инвестициите, инфраструктурните проекти, изложбата ЕКСПО, инвестициите во културата, односно сето она што владата го претставува како напредок на државата“, посочува Клачар и додава. :
„Косово исто така ќе биде важна тема во кампањата. Тоа е тема во сите кампањи на различни начини, а сега ќе биде особено важна по ескалацијата. Темата за Косово е нормално една од првите три теми во секоја кампања“, вели Клачар.
Сејдиновиќ размислува поинаку. Тој вели дека СНС и СПС имаат „лиценца за патриотизам и не се премногу загрижени да ја загубат“. Исто така, секогаш има десничарска опозиција која може да постигне поенти на таа тема и затоа мислам дека владата нема премногу да ја турка темата“.
Темата за насилството е во втор план
Протестите против насилството во Србија по трагичните пролетни настани забележаа далеку помал број учесници. Инаку, се добива впечаток дека темата за насилство замина на втор план.
„Објективно, оваа тема нема толкав потенцијал како што имаше во мај и јуни, а на тоа сметаше опозицијата“, посочува Бојан Клачар. „Опозицијата секако ќе продолжи да инсистира бидејќи вложи многу во протестите. Учесниците на протестот очекуваат и опозицијата да продолжи со оваа тема, особено во Белград“.
„Но, ми се чини дека барањата на протестот се така формулирани што се разбирливи само за дел од населението. Граѓаните кои се поблиски до владејачката партија не ги поврзаа трагичните настани со барањата на протестот. Затоа еколошките протести беа поуспешни, бидејќи стравот од Рио Тинто и рударството беше присутен кај сите гласачи“, вели Клачар.
Можеби поради прекумерната употреба на терминот „насилство“ оваа тема стивна, смета Недим Сејдиновиќ. „Или едноставно владата успеа да ги убеди луѓето дека треба да живееме во вакво општество каде владее законот на посилниот и законот за политичко насилство“, забележува овој новинар.
Кога станува збор за екологијата, Бојан Клачар со овој пример покажува дека важноста на некои теми се менува многу брзо:
„Сега, темата за заштита на животната средина и екологијата тешко ја имаме присутна во јавниот живот. Пред две години оваа тема беше меѓу петте најважни, а сега, кога во анкети ги прашуваме луѓето колку им е важна ЕМА, едвај се споменува меѓу приоритетите. Како резултат на тоа, нејзината атрактивност е помала за политичките партии“, привлекува внимание на Клачар.
Лоша стратегија за излез?
Опозицискиот дел кој се уште организира протести наесен најави нови методи на борба, но наместо тоа имаше барање за распишување избори.
Колку релативно наглото инсистирање на опозицијата за распишување избори може да се толкува како практично одбивање да се исполнат барањата на протестот?
Се плашам дека опозицијата немаше добро осмислена стратегија за излез“, вели Недим Сејдиновиќ.
Тој додава:
„Логично беше енергијата на протестот да се намалува со текот на времето. Ми се чини дека овој процес е оставен на некаква инерција и мислам дека ова барање за избори е лоша излезна стратегија“.
Барањето за избори Бојан Клачар го гледа и како излезна стратегија на опозицијата:
„Секако дека тоа не може јавно да се каже, но се прави она што е политички најлогично.
Тој додава:
„Опозицијата се обврза да ги исполни барањата на протестот кога има политички промени, но прашање е за тајминг. Затоа што беше подобро да се направи кога имаше многу повеќе луѓе на улица. Затоа, ми се чини дека оваа опозициска офанзива е повеќе од потреба отколку како дел од планирана политичка стратегија“, заклучува Клачар.
