Пет членови на екипажот на подморницата „Титаник“, која експлодираше во Атлантикот додека се спушташе кон урнатините на Титаник, ги поминаа последните моменти слушајќи музика во целосна темнина и гледајќи биолуминисцентни суштества во длабочините, открила сопругата на една жртва.
Тие го започнаа своето спуштање до потонатиот брод Титаник во 8 часот наутро на 18 јуни. Еден час и 45 минути по нуркањето, во 9:45 часот, контактот е изгубен.
Сега е познато дека американската морнарица во тој момент го регистрирала звукот на експлозијата. Пет дена подоцна, остатоците од подморницата биле пронајдени на морското дно, на 1.600 метри од Титаник, пренесува Блиц.
Оние кои биле на бродот – извршен директор на компанијата зад експедицијата, Стоктон Раш (61), француски експерт за Титаник П.Х. Нарјеле (77) 58-годишниот британски милијардер авантурист Хамиш Хардинг, еден од најбогатите Пакистанци и неговиот син Шахзада Давуд (48) и Сулеман Давуд (19) – најверојатно починал во исто време, без да има поим што се случува.
Во неделата, Кристин Давуд, сопругата на Шахзада и мајка на Сулеман, зборуваше за Њујорк Тајмс за деталите што доведоа до трагедијата.
Таа изјавила дека нејзиниот сопруг и син за малку ќе пропуштиле да се качат на бродот.
Брачниот пар Давуд, кој е од Сари, полета за Торонто на 14 јуни. Нивниот лет до Сент Џонс за да се приклучат на експедицијата беше откажан, па тие имаа дополнителен ден да го истражат градот. Нивниот лет бил одложен следниот ден и се плашеле дека воопшто нема да пристигнат.
„Бевме прилично загрижени што ќе се случи ако го откажат и тој лет? Сега би сакал да беа“, рече г-ѓа Давуд.
Како што таа понатаму изјавила, нејзиниот сопруг Давуд рекол дека со матичниот брод пристигнале на пристаништето во Сент Џонс, Њуфаундленд во сред ноќта на 15 јуни и отпловиле до местото за нуркање.
Таа посочи дека во 7 и 19 часот имало брифинзи со научни разговори и дискусија за потонатиот брод и експедицијата.
На оние кои се подготвувале да се спуштат, им било кажано да носат дебели чорапи и капа бидејќи може да се залади на длабочина и да следат „нискокалорична диета“ еден ден пред нуркањето и да нема кафе наутро.
Според неа, на бродот немало вистински тоалет, туку само импровизирана верзија зад завесата.
На патниците им било кажано да ја вчитаат омилената музика на своите телефони за да пуштаат преку звучниците со блутут. Исто така, според неа, тие биле предупредени дека спуштањето ќе биде во јасен мрак бидејќи фаровите биле исклучени за да се спаси батеријата за времето кога се спуштиле на дното на морето.
Сепак, им било кажано дека најверојатно ќе видат биолуминисцентни суштества.
Кристин Давуд изјави дека нејзиниот сопруг бил толку возбуден што бил „како дете“ пред патувањето.
Таа рече дека семејството станало фасцинирано со Титаник по посетата на изложбата во Сингапур во 2012 година, на 100-годишнината од потонувањето на бродот.
Семејството го посети Гренланд во 2019 година и беше заинтригирана од глечерите облечени во санта мраз.
Таа нашла оглас за Oceangate и првично имала намера да патува со својот сопруг.
Меѓутоа, нивното патување беше одложено поради пандемијата, а кога успеаја, Сулеман беше доволно возрасен за да замине на нејзино место.
Тинејџерот со себе зел Рубикова коцка, надевајќи се дека ќе го собори светскиот рекорд за комплетирање под вода.
Таа рече дека Рас и неговата сопруга Венди отпатувале во Лондон – каде што живееле – за да ги информираат за патувањето, но техничкиот аспект останал нејасен.
„Таа инженерска страна, едноставно немавме поим, седите во авион и не знаете како работи моторот“, рече таа.
Но, рече таа, тие биле заљубени во идејата за авантура.
Кристин Давуд рече дека нејзиниот сопруг ги апсорбирал приказните за Наржеле, еден од најистакнатите светски експерти за Титаник, кој бил меѓу загинатите.
Таа рече дека Французинот одржал презентација за неговите 37 претходни нуркања на Титаник и ѝ раскажал на групата приказна за тоа како некогаш бил „заглавен таму три дена, а подморницата била без комуникација“.
Таа рече дека нејзиниот сопруг се свртел и рекол: „О Боже мој, ова е многу кул“.
Утрото на 18 јуни, патниците мораа да бидат на палубата во 5 часот наутро.
„Тоа беше како добро подмачкана операција – можеше да се види дека тоа го правеле многу пати претходно“, рече таа. Сулеман и Шахзада ги имаа своите модри костуми Oceangate, како и водоотпорни панталони, портокалова водоотпорна јакна, чизми со челични прсти, елеци за спасување и шлемови.
Застанаа да се измерат, ако треба, и да се фотографираат.
Сулеман се спушти по скалите за да влезе во моторизираниот сплав што ги носеше патниците до пловечката платформа каде што беше врзан Титан.
Сите петмина се качија во подморницата и нурнаа го затворија отворот. Некој со крцкалка ги затегнал сите завртки.
Екипажот маневрираше со Титан под вода и го ослободи од платформата.
„Беше добро утро“, рече таа.
Подоцна истото утро, Кристин Давуд слушнала како некој вели дека комуникацијата со Титан била изгубена.
Таа отиде до мостот, каде што тимот го надгледуваше спуштањето, и и беше кажано да не се грижи бидејќи комуникациите може да бидат несигурни.
Нејзе ѝ било кажано дека доколку има проблем, мисијата ќе прекине, а подморницата ќе ги спушти тегови на бродот и ќе се издигне на површината.
Тогаш некој ѝ рекол дека не знаат каде е Титан.
„Гледав и во океанот, само во случај да ги видам како излегуваат“, рече таа.
Таа била на матичниот брод кога пет дена подоцна пристигнала веста дека се пронајдени остатоците од подморницата.
