На света божествена литургија во тетовскиот соборен храм „Свети Кирил и Методиј“ денеска е извршена канонизација на македонскиот просветител и игумен лешочки Кирил Пејчиновиќ. Чествувањето почнa изутринава со Воскресна утрена богослужба, по која следуваше Светата божествена литургија и прогласувањето на Кирил Пејчиновиќ за светител Кирил Лешочки, на која чиноначалствуваше поглаварот на МПЦ-ОА, г. г. Стефан.
Верниците имаат можност да пристапат на поклонение до кивотот каде се изложени светите мошти на светителот и до неговата прва икона, изработена од зографот Кирил Златанов од Скопје.
– Иконата е одобрена од комисијата за канонизација на светители на МПЦ. Иконата нема за цел да биде фотографија туку таа го изобразува Обожениот лик на светителот во Царството небесно. Според архетипната икона, се очекува и други автори зографи да направат икони на преподобен Кирил Пејчиновиќ, информираат од Тетовко-гостиварската епархија.
Канонизацијата на игуменот Кирил Лешочки за светител и вбројување во диптихот на светите започна синоќа со Воскресна вечерна богослужба во Лешочкиот манастир „Свети Атанасиј“.
– Ова е чин со историско значење, дело кое, со Божјата помош и по застапништвото на преподобниот, ќе донесе духовни плодови за нашиот народ и нашата Црква, а воедно претставува и несекојдневен дел од црковната традиција, кој е душеполезно да се посведочи со личното присуство. Тетово и Полошкиот регион, но и нашиот верен народ ширум татковината и светот, добиваат уште еден молитвен покровител, принесувајќи му дар и на соборното Православие, а во слава на Бога. Нека е на многу години, порачаа од Тетовско-гостиварската православна епархија.
Епархијата ги известува граѓаните и верниците дека денеска до 12 часот околу тетовската соборна црква ќе има посебен сообраќаен и безбедносен режим.
Кирил Пејчиновиќ е роден во тетовското село Теарце во 1771 година. Првите почетоци од неговото образование биле во селото Лешок, а потоа во дебарскиот манастир „Свети Јован Бигорски”. Откако татко му го продал имотот во Теарце, задено со Кирил отишле во Света Гора каде што се замонашиле. По извесно време Кирил се вратил во Тетово, а оттаму во кичевскиот манастир „Света Богородица Пречиста“.
Во 1801 година станал игумен на Марковиот манастир во близина на Скопје. Тој го обновил оштетениот манастир и собирал стари текстови со што ја збогатил манастирската библиотека. Отворил манастирско училиште, а тука ја напишал и својата прва книга „Огледало“, печатена во Будим 1816 година.
Во Марков манастир Пејчиновиќ живеел дваесетина години, по што се вратил во родното Теарце. Го обновил Лешочкиот манастир со помош на верниците и отворил училиште во кое го подучувал локалното население.
Кирил Пејчиновиќ се упокоил на 12 март 1845 година во Лешочкиот манастир и е погребан во црковниот двор.
Големиот македонски просветител, народен учител и игумен на Лешочкиот манастир, освен „Огледало“, ги напишал и делата: „Утешение грешним“, „Житие кнеза Лазара“, како и „Епитафот“ кој е врежан на неговата надгробна плоча.