Покрај командантот Жупа, на бродот имало уште двајца членови на екипажот од хрватска националност, првиот инженерски офицер Дражен Павлетиќ и третиот офицер на палубата Елена Бег.
„Веќе беше ноќ, дојдов до мостот малку пред 19 часот, по што видовме црвено светло, но тоа траеше само околу пет секунди.
Не знаевме за што се работи, но патеката ја свртевме во насока во која ја здогледавме светлината. „Веднаш се обидовме да стапиме во контакт со пловилото од кое дојде светлината преку VHF, но немаше одговор, бидејќи подоцна се покажа дека немаат радио станица на глисерот, па не можеа ни да не слушнат“, вели командант, пишува Нови лист.
По десет минути пловење во правецот од кој ја виделе светлината, додава тој, се појавила нова, мала бела светлина и го насочиле бродот кон неа.
„Кога се приближивме, почнаа да пукаат ракети, па видовме точно каде се. Ветерот беше доста силен, околу 35 јазли, а дополнителен проблем беа брановите и многу силната морска струја која ги носеше.
Брановите биле толку големи што морето почнало да навлегува во нивниот глисер, а тие го истуркале колку што можеле. Станува збор за прилично мал глисер, долг околу шест метри. Дојдовме блиску, ги подветривме со нашиот брод и им фрливме јажиња кои успеаја да ги фатат влечејќи ги по десната страна на бродот.
Ја спуштивме бродската скала со која успеаја да се искачат на нашата палуба. Во исто време, глисерот почна да се полни со море, од превртувањето на брановите. Видовме дека, за среќа, сите беа во прилично добра состојба, дека не беа повредени. Веднаш ги сместивме во кабината, им дадовме сува облека, храна и пијалок, вели Жупа.
Испукани штипки
Покрај луѓето, тој и неговата екипа се обиделе да го спасат и нивниот глисер, што по извесно време и значителен труд и успеале.
„Најпрвин се обидовме да го повлечеме глисерот зад нас, но поради брановите тој го зафати морето и почнаа да му пукаат копачките. Повторно го влечевме по страната на бродот, а еден од нашите членови на екипажот се спушти до него и успеа да му стави камшик, по што со кран го кренавме глисерот на палубата.
Не беше лесно, поради тркалањето на бродот и поради тоа што камшикувањето се лизгаше по трупот на глисерот, но успеавме“, вели сплиќанецот.
Во разговорот со спасените лица било констатирано дека тие пловеле од Мартиник кон Сент Лусија, кога им се расипал моторот, а струјата почнала да ги носи на отворено море.
„Малку е неверојатно некој да отплови од Мартиник до Сент Лусија со толку мал глисер, но на крајот важно е се да заврши добро. Не знам зошто почнаа така. Ги извлековме луѓето од глисерот и ги приземјивме живи и здрави.
Беа навистина среќни, безброј пати ни се заблагодаруваа, повторуваа колку имале среќа што случајно се најдовме во нивна близина и ги спасивме. Важно е сите да се добро“, го заврши разговорот капетанот Жупа, на кого заедно со неговата екипа му посакавме среќа и мирни мориња.
