Граѓаните на Хрватска со децении одлучуваат да заминат во странство, барајќи подобра плата и можност за професионален развој. И денес, многу семејства имаат некој што работел или работи во странство, а популарни земји во кои требаше да се оди за „подобро утре“ беа Австрија, Германија, Ирска… Во Хрватска до неодамна немаше толку многу странски работници. Сепак, трендовите се менуваат, се соочуваме со недостиг на работна сила во Хрватска, а потребата од странски работници расте.
Еден од оние кои дошле во Хрватска за подобар живот е 42-годишниот Рајган Медрано од Филипини. Тој во Загорје пристигна пред осум месеци.
„Дојдов сам и првпат дојдов во Хрватска. Пред тоа работев во Катар, а еден колега ме праша зошто да не аплицирам за работа во Хрватска бидејќи таму им требаат работници“, изјави Рајган за Zagorje.com.
Се пријавил во агенцијата, го поминал интервјуто и, како што вели, „ја зграпчил можноста“. Има искуство во градежни работи, какво што моментално го работи во фирмата МДК Граѓевинар од Велико Трговишќе. Вели дека на сличен начин работел и на претходното работно место. „Не можев ни да аплицирам во градежна агенција ако не знаев како да го направам тоа“, вели тој.
Ја напуштил својата земја за да го издржува семејството. Рејган зад себе ја остави сопругата, 16-годишниот син и 14-годишната ќерка. „Не е лесно да се одвоиш од семејството, да ги гледаш само преку видео повици. Но, дома е тешко. Денес имаш работа, утре немаш. Така да, далеку сум од семејството, но им помагам и им испраќам пари секој месец“, вели Рејган.
Во неговата земја просечните плати се околу 300 до 400 евра месечно. Тој вели дека е многу задоволен од неговата плата во Хрватска. „Порано заработував многу помалку, но тука сум среќен“, вели тој, иако открива дека за да добие шанса да дојде на работа во Хрватска, морал да ја плати агенцијата, како и да ги покрие трошоците за авионскиот билет.
Животот во Загорје, вели Рејган, е многу поразличен од животот на Филипините, но тој веќе се адаптирал.
„Живеам со други колеги во стан во Дубровник. Убаво е да се живее овде. Сите луѓе се дружељубиви и гостопримливи, како и колегите на работа. На работа имаме топол оброк, а во станот кујна, па после работа сами си готвиме. Овде храната е добра, иако е малку поинаква од онаа на која сме навикнати, готвиме со повеќе чили, лук, зачини“, вели Рајган, додавајќи дека било неопходно да се прилагодиме на климата.
По тропската клима на Филипините, во Хрватска го дочека снег, кој го виде за прв пат во животот. Рејган заработува од 900 до 1.000 евра месечно како помошен работник на градилиштето. Нему, како и другите колеги од Филипините, како и од Бангладеш и Египет, кои работат во МДК, им се плаќа сместување, комуналии, превоз до работа, односно градилиште, а имаат право и на два топли оброци. „Имам намера да работам вака додека ме сака компанијата и се надевам дека ќе биде долго време, додека можам физички да работам“, заклучил Рејган, кој се надева дека можеби следната година ќе може да ја посети својата семејство, оди дома барем еден месец. Поради должината на патувањето, како и високата цена на авионскиот билет, пократката годишна не вреди, објаснува тој.
