Апсолутно сум против децата да играат видео игри затоа што тие не прават ништо добро. Дури ни тие стратешките за кои многумина веруваат дека се добри за децата, тврди клиничкиот психолог д-р Влајко Пановиќ од соседна Србија.
Прво, имаме суви очи. Детето е принудено да гледа во екранот со широко отворени очи и притоа да не вклучува нешто што во психологијата се нарекува пасивно внимание. Имаме активно и пасивно внимание, а со тие игри софтверот е така дизајниран што е можно да се појавува изненадување на секој дел од екранот, па детето треба да контролира 17 инчи простор со широко отворени очи.
Повеќе за ова прочитајте на порталот „Мајка и дете“.
Фото: Freepik
