Блаже Конески (19 декември 1921 – 7 декември 1993) претставува најзначајната фигура во македонскиот 20 век. Како филолог, поет, прозаист, есеист, литературен историчар, преведувач и професор на Филозофскиот факултет во Скопје, тој го обележа развојот на македонската култура и јазик. Конески е и првиот претседател на Македонската академија на науките и уметностите (МАНУ).
Создавање на современиот македонски јазик
Како еден од кодификаторите на македонскиот литературен јазик, Конески одигра клучна улога во неговото стандардизирање. Беше дел од комисијата за азбука, учествуваше во составувањето на првиот македонски правопис и ја напиша „Граматика на македонскиот јазик“ и „Историја на македонскиот јазик“. Неговото дело вклучува и тритомниот „Речник на македонскиот јазик“, каде беше главен редактор.
Живот и образование
Роден во село Небрегово, Прилепско, Конески до својата осма година живеел во родното место, по што семејството се преселило во Прилеп, каде ги завршил основното и нижото гимназиско образование. Високата гимназија ја завршил во Крагуевац, а студиите по славистика ги започнал во Белград и ги завршил во Софија во 1944 година. По ослободувањето, се населил во Скопје и активно придонесувал во културниот и научниот развој на Македонија.
Академски и општествени достигнувања
Конески ги основаше студиите по македонистика на Универзитетот во Скопје, каде од 1958 до 1963 година беше ректор. Во 1967 година стана член и прв претседател на МАНУ. Беше и член на академиите на науките и уметностите во Загреб, Белград, Сараево, Чикаго и Вроцлав, како и еден од основачите на Друштвото на писателите на Македонија, каде служеше како прв претседател.
Литературно творештво
Конески остави богато творештво. Неговото прво поетско дело, „Мостот“, излезе во 1945 година, следено од збирките „Земјата и љубовта“, „Песни“, „Везилка“, „Стерна“ и „Лозје“. Пишуваше и раскази, есеи и критички текстови, како „Ангелот на Света Софија“ и „Крчмите“, по кои беше снимена првата македонска ТВ драма.
Неговите дела, како „Чешмите“, „Златоврв“, „Сеизмограф“ и „Небесна река“, сведочат за неговата посветеност на македонскиот јазик и култура.
Во чест на неговиот придонес, Филолошкиот факултет во Скопје го носи неговото име, симболизирајќи ја трајната вредност на неговото дело за македонската историја и иднина.
Блаже Конески (19 декември 1921 – 7 декември 1993) претставува најзначајната фигура во македонскиот 20 век. Како филолог, поет, прозаист, есеист, литературен историчар, преведувач и професор на Филозофскиот факултет во Скопје, тој го обележа развојот на македонската култура и јазик. Конески е и првиот претседател на Македонската академија на науките и уметностите (МАНУ).
Создавање на современиот македонски јазик
Како еден од кодификаторите на македонскиот литературен јазик, Конески одигра клучна улога во неговото стандардизирање. Беше дел од комисијата за азбука, учествуваше во составувањето на првиот македонски правопис и ја напиша „Граматика на македонскиот јазик“ и „Историја на македонскиот јазик“. Неговото дело вклучува и тритомниот „Речник на македонскиот јазик“, каде беше главен редактор.
Живот и образование
Роден во село Небрегово, Прилепско, Конески до својата осма година живеел во родното место, по што семејството се преселило во Прилеп, каде ги завршил основното и нижото гимназиско образование. Високата гимназија ја завршил во Крагуевац, а студиите по славистика ги започнал во Белград и ги завршил во Софија во 1944 година. По ослободувањето, се населил во Скопје и активно придонесувал во културниот и научниот развој на Македонија.
Академски и општествени достигнувања
Конески ги основаше студиите по македонистика на Универзитетот во Скопје, каде од 1958 до 1963 година беше ректор. Во 1967 година стана член и прв претседател на МАНУ. Беше и член на академиите на науките и уметностите во Загреб, Белград, Сараево, Чикаго и Вроцлав, како и еден од основачите на Друштвото на писателите на Македонија, каде служеше како прв претседател.
Литературно творештво
Конески остави богато творештво. Неговото прво поетско дело, „Мостот“, излезе во 1945 година, следено од збирките „Земјата и љубовта“, „Песни“, „Везилка“, „Стерна“ и „Лозје“. Пишуваше и раскази, есеи и критички текстови, како „Ангелот на Света Софија“ и „Крчмите“, по кои беше снимена првата македонска ТВ драма.
Неговите дела, како „Чешмите“, „Златоврв“, „Сеизмограф“ и „Небесна река“, сведочат за неговата посветеност на македонскиот јазик и култура.
Во чест на неговиот придонес, Филолошкиот факултет во Скопје го носи неговото име, симболизирајќи ја трајната вредност на неговото дело за македонската историја и иднина.
