Европската полициска агенција Европол ќе мора да го избрише огромното мнозинство од огромната база на податоци со лични податоци што незаконски ги собрала, заклучи надзорното тело на ЕУ. Откритијата без преседан на Европскиот супервизор за заштита на податоци (ЕДПС) се однесуваат на милијарди информации.
Чувствителните информации во „ковчегот на големи податоци“, како што го нарекуваат експертите за приватност, доаѓаат од извештаи за криминал, хакирани од шифрирани телефонски услуги и добиени од баратели на азил кои никогаш не биле поврзани со никакви злосторства, пишува Гардијан.
Според внатрешните документи што ги видел Гардијан, базата на податоци на Европол содржи најмалку 4 петабајти податоци – еквивалент на 3 милиони ЦД-а или една петтина од целата содржина на Библиотеката на Конгресот на САД. Застапниците за заштита на податоците велат дека количината на информации во системите на Европол изгледа како масовен надзор и претставува уште еден чекор во тоа агенцијата да стане европски пандан на американската Агенција за национална безбедност (НСА), организација чие онлајн шпионирање беше разоткриено од страна на свиркачот Едвард Сноуден.
Помеѓу квадрилиони бајти податоци има чувствителни информации за најмалку четвртина милион сегашни или поранешни осомничени за тероризам и сериозни кривични дела, како и голем број други луѓе со кои стапиле во контакт. Националната полиција ги собра податоците во претходните шест години во серија отпечатоци на податоци од непознати бројки во кривичните истраги.
Чуварот му нареди на Европол да ги избрише податоците што ги чува повеќе од шест месеци и му даде рок од една година да ги организира податоците што може легално да ги чува. Ова ги стави на спротивставени страни европскиот орган за заштита на податоци и моќната безбедносна агенција, која се подготвува да стане центар за употреба на вештачка интелигенција во полициската работа.
Безбедност и/или приватност
Пресудата, исто така, ги разоткри длабоките политички поделби меѓу европските политичари околу компромисот меѓу безбедноста и приватноста. Исходот од овие конфликти ќе има последици за иднината на приватноста во Европа и пошироко.
Еврокомесарката за внатрешни работи Илва Јохансон застана во одбрана на Европол.
„На полициските власти им требаат алатки, ресурси и време за да ги анализираат податоците што им се испратени со закон“, рече таа. „Во Европа, Европол е платформата што ја поддржува националната полиција во оваа огромна задача.
Комитетот за внатрешни работи вели дека загриженоста покрената од ЕДПС „претставува сериозен предизвик“ за способноста на Европол да ги извршува своите должности. Минатата година, Комисијата предложи опсежни промени на регулативите кои ќе ги зајакнат овластувањата на Европол. Доколку бидат усвоени, овие промени би можеле да го легализираат задржувањето на податоците за целите на тестирање на нови алатки за вештачка интелигенција.
Европол негира дека направил нешто погрешно, велејќи дека чуварот можеби ги толкува сегашните правила на непрактичен начин: „Регулативата на Европол не беше дизајнирана од законодавците како неопходност што е невозможно да се исполни во пракса“.
„Европол работеше со ЕДПС за да најде рамнотежа меѓу безбедноста на ЕУ и нејзините граѓани и придржувањето до највисоките стандарди за приватност на податоците“, соопшти агенцијата.
Основан како тело за координација на националните полициски сили во ЕУ со седиште во Хаг, Европол е претставен од некои земји-членки како решение за борбата против тероризмот по нападот во Батаклан во 2015 година.
Теоретски, Европол подлежи на строги регулативи во однос на видот на податоци што е дозволено да ги чува и колку долго. Податоците што ги добиваат мора да бидат јасно категоризирани и обработени и складирани само доколку се потенцијално релевантни за приоритетните задачи како што е борбата против тероризмот. Сепак, целосната содржина на нивните бази на податоци сè уште е непозната, делумно поради неорганизираниот начин на кој Европол управувал со податоците, како што дознава ЕДПС.
