Зборовите натуризам и нудизм кај многумина сè уште создаваат негативни конотации. Тие често се поврзуваат со еротика и јавно прикажување на сексуалноста. Тие се изложени на многу предрасуди кои ги отфрлаат оние кои го живеат овој начин на живот. „Не сме голи за да се покажеме. Тоа е погрешно верување“, вели Маја Пенко, натурист и претседател на Здружението на словенечките натуристички здруженија. Но, како треба да се однесуваат семејствата со деца кои не сакаат да се сончаат во костимот на Адам или Ева? „Клучниот е разговорот“, објаснува почесниот професор по развојна психологија на Филозофскиот факултет во Љубљана, д-р. Љубица Марјановиќ Умек.
„Натуризмот се стреми да воспостави рамнотежа меѓу човекот и природата. Тоа е промислена голотија која е туѓа на фетишизмот и извештаченоста и е строго одвоена од голотијата што изненадува и возбудува. Фактот дека сме голи меѓу другите создава посебна атмосфера на социјална поврзаност: се покажуваме такви какви што сме, присутни во сета наша „гола вистина“. Ако човек се покажува пред другите таков каков што е, тоа значи дека и тој се прифаќа таков каков што е, со сите свои маани и квалитети.“ Така, во 1990 година, во книгата Натуризмот како начин на живот дури и во Југославија, Јожко Пуч. , некогаш истакнат претставник на Здружението на натуристички здруженија на Словенија, го дефинира натуризмот.
Маја Пенко, натурист и претседател на Здружението на натуристички здруженија на Словенија, за N1 Словенија вели дека поединецот не се одлучува само за натуристички начин на живот, кој меѓу другото го вклучува нудизмот.
„Ние не избираме да бидеме натуристи или нудисти. Наместо тоа, чувствуваме дека тоа е правилно за нас. Ние едноставно сме. Некои од раѓање, други се воспитувани во натуристички дух, каде голотијата е нешто нормално и не возбудува, други сами сфатија дека овој начин на живот повеќе им одговара, а трети сосема случајно се воведоа во натуризмот…“, објаснува и додава дека никогаш не смееме да заборавиме дека сме се родиле голи.
Натуристите не се грижат за тоа како изгледа нивното тело. „Секој кој не е навикнат на голотија мора да ја надмине таа ментална бариера. Најмногу се работи за прифаќање себеси, а со тоа и другите и различни луѓе. Да си дозволиме да бидеме тоа што сме во сета наша суштина. „Натуристите никого не судат по изгледот, бидејќи надворешниот изглед на човекот не ни е важен“, нагласува Пенко.
Во Словенија има околу 100.000 натуристи
Според проценките, во Словенија има околу 100.000 натуристи или повремени нудисти, само илјада од нив се официјално вклучени во едно од трите здруженија, обединети во Федерацијата на натуристичките здруженија на Словенија. Според Маја Пенко, погрешно е мислењето дека Словенците се резервирани кон голотијата; во споредба со земјите од поранешна Југославија, тие се многу поотворени. Во 2021 година во Бановци успешно се одржа Светскиот натуристички конгрес. Сепак, во Словенија има премалку официјални катчиња каде што љубителите на голотијата можат слободно да го практикуваат својот животен стил.
„Одлична можност е да се понуди камп, гламинг, туристичка фарма, воден парк, плажа… за користење на натуристи. Дури и на странците им недостасува таква понуда во нашата прекрасна зелена земја. За жал, засега повеќето словенечки и странски натуристи ги носат своите евра во други земји“, вели Маја Пенко.
Иако кругот на натуристи се шири во последниве години, некои предрасуди, табуа и погрешни верувања сè уште се многу живи. Нудизмот сè уште се поврзува со сексуалноста, прикажувањето, воајеризмот, дури и перверзијата. „Ако не знаете нешто или не сте едуцирани за тоа, вие сте лесна жртва на (погрешни) општествени верувања. Не е изолирана ниту поврзаноста на натуристите со свингери. Натуризмот е само начин на живот во симбиоза со природата, кој се карактеризира со самопочит, почит кон другите и другите, што се изразува преку социјална голотија, а грижата за околината е исклучително важна. Луѓе сме како и сите други, освен што сакаме да бидеме без облека. И медиумите значително придонесуваат за разбирање на нашиот начин на живот“, смета Пенко.
Според неа голотијата најмногу ја осудуваат оние кои не се прифаќаат себеси, а женското тело е (сепак) многу подискриминирано од машкото. „За мене е страшно што природно голо тело се турка зад заклучените врати од спалната или бањата“, вели тој. Таму Пенко оценува дека натуристите се повнимателни кон другите токму поради социјалната голотија. „Во камповите многу повеќе го почитуваме личниот простор, хигиената е на многу повисоко ниво. Никогаш не би седнале на туѓо столче без да користиме сопствен пешкир“, ја илустрира својата проценка.
Кога партнерот одбива да ја посети нудистичката плажа
На прашањето како да се помири животот ако еден од партнерите е натурист, а другиот не е за таков начин на живот, Пенко одговара дека понекогаш воздржаноста кон голотијата може да се отстрани со искрен разговор. И слободното време заедно без облека. Дома и во природа. Без расудување и со целосна мерка на трпение и прифаќање на разликите. Меѓутоа, ако некој од партнерите инсистира дека нема да се соблече – почесто се жени – тие можат
Тоа е договор. „На пример, ако натурист сам посетува нудистички агли. Порано или подоцна, партнерот се приклучува“, додава тој.
Претседателот на Здружението на натуристи вели дека односот кон голотијата започнува со едукација. „Децата често го учат својот однос кон голотијата од своите родители. Ако ги видат голи, тоа го доживуваат како нешто сосема нормално. Многу е важно детето да не го оптоваруваме со нашите сопствени предрасуди. Ако не сака да користи костим за капење при капење, не е добро да го терате на тоа“, вели Пенко, кој исто така нагласува дека за време на пубертетот, кога се развиваат градите и млитавоста, децата најчесто одлучуваат да се покријат.
Така, пред неколку години, Светската натуристичка федерација се обиде да одреди простор за млади луѓе во натуристичките кампови, каде носењето костими за капење ќе биде прифатливо и никој нема да ги прогонува облечените тинејџери. „По пубертетот, овие тинејџери обично се враќаат на нудизмот, ако не со нивните родители, тогаш со пријателите, партнерите, а подоцна и со нивните семејства“, вели тој.
Нудизмот придонесува за порелаксиран живот на децата
Љубица Марјановиќ Умек, почесен професор по развојна психологија на Филозофскиот факултет во Љубљана, исто така, нема резерва за родителите да ги носат своите деца на нудистичките плажи. „Во периодот на детството и детството се работи за постепено формирање на концептот на род. Прво се работи за идентитетот, односно разбирањето дека малото е момче или девојче, потоа се развива стабилноста и постојаноста на полот. Кога ќе сфатат дека, на пример, девојката ќе биде жена, мајка кога ќе порасне, а подоцна дека надворешните промени не влијаат на промената на полот“, објаснува тој.
Според Марјановиќ Умек, на развојот на родовото разбирање влијае и социјалното учење, кога децата ги набљудуваат и имитираат другите, играат и разговараат со нив. Децата кои ги посетуваат нудистичките плажи со своите родители веќе се навикнати да не се секогаш целосно облечени, односно да не се облекуваат зад затворени врати. Овие искуства значително придонесуваат за развојот на сликата за телото на детето, а децата генерално не се мачат да се дружат и да играат голи. Не се срамежливи, опуштени се во однесувањето. Затоа нудизмот може да придонесе за релаксиран и природен живот на децата и за запознавање со нивните тела“, вели Марјановиќ Умек.
Опуштените родители не се занимаваат со голотија
Како многу важно, професорот по развојна психологија оценува дека родителите разбираат ако децата на преминот кон пубертет почнат да протестираат против соблекувањето на нудистичка плажа, дури и да се деца. „Тоа е специфичен развоен период, па родителите, дури и ако се страствени нудисти, треба да дозволат нивните момчиња или девојчиња да бидат облечени на нудистичка плажа. Нивното отфрлање на голотијата не е поврзано со околината, туку со созревањето на нивните тела. По правило, тоа е минливо однесување на тинејџерите, бидејќи повеќето од нив подоцна повторно се соблекуваат на нудистичките плажи“, нагласува тој.
Во исто време, Марјановиќ Умек вели дека не може да се зборува за непримерноста на родителите и децата заедно да се сончаат голи. Вистина е дека некои луѓе полесно ја прифаќаат интимната голотија од другите. „Луѓето се разликуваат и по тоа дали голотијата во семејството е нормална или не. Едноставно, станува збор за стилот на воспитување, а следствено и на однесување или начин на живот на семејствата. Поопуштените родители не се грижат премногу за тоа ниту дома. Тие зборуваат многу за голотијата со своите деца и не ја сфаќаат како нешто од што поединецот треба да се срами. Затоа и нивните деца по правило немаат проблем со тоа“, објаснува тој.
Сепак, има и деца кои отфрлаат каква било идеја за социјална голотија. Во такви случаи, Марјановиќ Умек советува разговор, кој не треба да се прави само неколку дена пред евентуален одмор на нудистичка плажа.
„Треба време и разговор со детето, слушање на детето, каде и зошто би имал проблеми на нудистичка плажа, дали би ги имал дури и да е во костим за капење… Ако родителите разговараат со своите деца постојано за нивните тела, за искуството на нивните тела, за тоа зошто тие самите сакаат да одат на нудистички плажи, поверојатно е дека тоа ќе го прифати и дете кое не е нудист од раното детство. Доколку родителите утврдат дека детето не може да ги прифати голотијата и нудизмот на психолошки план, дека има сериозна неподготвеност и причини зошто не сака да биде голо на плажа, тогаш во ред е да ги почитуваат неговите објаснувања и емоционални искуства и до сите заедно година или две одат на одмор на друго место. Поминувањето на семејни одмори на текстилната плажа заедно со децата, засега ќе мора да биде реалност во вакви случаи“, нагласува тој.
И како да им се пренесе идејата за нудизам на децата? Марјановиќ Умек истакнува дека не е неопходно да им се објаснува концептот на нудизмот на малите деца, бидејќи тоа се случува само по себе. „Како што беше веќе нагласено, социјалното учење е од големо значење за малите и децата. Значи, ако се во средина каде што другите деца се голи, тоа им е сосема природно. Детето на тоа ниво не е комплицирано суштество, ако целата ситуација не ја комплицираат родителите. Човек не треба да морализира за тоа што е добро, лошо, прифатливо или неприфатливо, треба да живее и да ужива, и веројатно ќе децата да уживаат“, додава на крајот.
