Британските научници смислиле биоразградлив гел кој ќе се користи за поправка на оштетувањето на срцевиот мускул што предизвикува срцев удар и на тој начин ќе го подобри здравјето на милиони луѓе ширум светот кои преживеале срцев удар.
По долги години напори, експерти од Универзитетот во Манчестер, со поддршка на Британската асоцијација за срце (BHF), успеаја да создадат специјална супстанца која може да се инјектира директно во живо срце и ефикасно да им помогне на инјектираните клетки да создадат ново ткиво. .
Научниците со години бараа начини да внесат нови клетки во оштетениот срцев мускул, обидувајќи се да го намалат ризикот од застојот, но историски, кога клетките директно се инјектираат во срцето, само еден процент успеал да преживее таму.
Новодизајнираниот гел успева да ги задржи заедно додека не се „примат“ на срцевиот мускул. Гелот се состои од амино киселини наречени пептиди, кои се градбени блокови на протеините.
Тие можат да се инјектираат во срцето во форма на течност, а потоа пептидите повторно ќе се зацврстат, правејќи го гелот компактен. Благодарение на овој процес, клетките се чуваат заедно додека не бидат „примени“ од срцето.
Научниците успеаја да докажат кај глувците дека гелот успева да го стимулира растот на нормалното ткиво на срцевиот мускул. Во срцата на животните бил вбризгуван флуоресцентен гел, а резултатите откриле дека гелот останал на срцевиот мускул две недели.
Ехокардиограмите (ултразвук на срцето) и електрокардиограмите (ЕКГ, кои ја мерат електричната активност на срцето) кај глувци ја потврдија безбедноста на гелот.
Кога во гелот беа додадени човечките клетки кои беа репрограмирани да станат клетки на срцевиот мускул, тие можеа да растат ин витро три недели, а потоа клетките почнаа спонтано да „чукаат“.
Клучно за успешен исход е снабдувањето со крв што им овозможува на инјектираните клетки да се развијат во ново ткиво.
За да добијат повеќе информации, истражувачите планираат да го тестираат гелот дури и откако глувците ќе добијат срцев удар за да утврдат дали ќе се развие ново мускулно ткиво дури и тогаш.
Студијата беше претставена на конференцијата на Британското кардиоваскуларно друштво во Манчестер.
Професорот Џејмс Лепер, помошник-директор на Британската асоцијација за срце, рече дека „новата технологија ги користи природните својства на пептидите за потенцијално да реши еден од проблемите што со години го попречува овој тип на терапија“.
„Доколку придобивките од новата технологија се покажат ефикасни во идните истражувања, а потоа и кај пациентите, таквите гелови би можеле да станат значајна компонента на идните третмани кои ќе овозможат поправка на штетите предизвикани од срцеви удари“, додаде професорот.
