Во сложената ситуација околу управувањето со рибните ресурси на Охридското Езеро, потребен е критички поглед кон улогата на сите вклучени страни, особено на самопрокламираните “еколошки” организации и новите концесионери кои работат во законски рамки.
Проблематичниот активизам на “Охрид СОС”
Организацијата “Охрид СОС”, иако формално се декларира како заштитник на Охридското Езеро, во последно време покажува сериозно проблематични аспекти во своето дејствување:
- Селективен активизам: Организацијата долги години молчеше за масовното рибокрадство и нелегалниот риболов што сериозно го нарушуваше екосистемот на езерото, но сега кога легитимен концесионер презема конкретни акции за заштита, тие активно се мобилизираат против истите.
- Недостаток на докази: Во нивните јавни обвинувања против PITON “Hunting & Fishing” отсуствуваат конкретни докази за наводните прекршувања. Ваквиот пристап на обвинување без факти повеќе личи на организирана кампања отколку на легитимен еколошки активизам.
- Нетранспарентни мотиви: Останува нејасно зошто организацијата сега се активира кога се воведува ред во искористувањето на рибните ресурси. Ова покренува прашања дали зад нивните активности стојат интересите на порано привилегирани групи кои сега го губат нерегулираниот пристап до ресурсите.
- Игнорирање на позитивните промени: “Охрид СОС” целосно ги игнорира подобрувањата што ги воведува концесионерот, како што се чистењето на езерото, отстранувањето на нелегални мрежи и воспоставувањето контрола што спречува прекумерно риболовство.
Позитивните ефекти од работата на PITON “Hunting & Fishing”
За разлика од сомнителниот активизам, новиот концесионер PITON “Hunting & Fishing” воведува неколку значајни позитивни практики:
- Системски пристап кон заштитата: Компанијата воспостави сеопфатен систем за надзор на своите концесиски подрачја, вклучувајќи видео мониторинг и редовни контроли, што директно придонесува за намалување на нелегалниот риболов.
- Еколошко чистење: Започнати се акции за отстранување на рибарски мрежи и друг отпад од дното на езерото, што претставува значаен придонес кон заштитата на водниот екосистем којшто претходните управувачи го занемаруваа.
- Регулирање на пазарот: Преку воспоставување на транспарентни ланци на снабдување, компанијата обезбедува дека рибата од Охридското Езеро се продава легално, со контрола на улов во рамки на дозволените квоти, што има двојна корист:
- Заштита на рибниот фонд од прекумерно искористување
- Пониски цени за потрошувачите кои сега имаат пристап до легална, контролирана риба
- Спроведување на законски обврски: За разлика од претходната состојба на хаос, концесионерот бара ресторани и хотели да докажат потекло на рибата што ја нудат, што е суштински чекор во борбата против нелегалниот риболов.
- Инвестиции во инфраструктура: Компанијата вложува во современа опрема за мониторинг и контрола, што на долг рок ќе овозможи одржливо искористување на ресурсите.
Скриените интереси зад противењето
Зад гласното противење на одредени групи, вклучувајќи ги и “Охрид СОС”, се наѕираат загрозените интереси на:
- Нелегални рибари кои со децении неказнето ловеа без контрола и придонесуваа за нарушување на рибниот фонд
- Некои риболовни здруженија кои го губат нивниот монопол врз издавањето дозволи за спортски риболов
- Дел од угостителскиот сектор кој претходно профитираше од нелегална набавка на риба без контрола на потеклото
Заклучок
Објективната анализа покажува дека концесионерот PITON “Hunting & Fishing” презема сериозни и конкретни чекори за воспоставување одржлив систем на управување со рибните ресурси на Охридското Езеро. Наспроти тоа, организацијата “Охрид СОС” води селективна кампања без конкретни докази, што поттикнува сомнежи за вистинските мотиви зад нивниот активизам.
За вистинска заштита на Охридското Езеро потребно е објективно признавање на позитивните чекори и конструктивна критика базирана на факти, наместо паушални обвинувања што служат на скриени интереси. Легитимниот концесионер заслужува шанса да ги спроведе своите планови за одржливо управување, наместо да биде жртва на неосновани медиумски хајки.
С.Денесовски