Огромна површина на глечерот Твајтс на Антарктикот продолжува да се топи и поголемиот дел од него би можел да биде изгубен до 23 век, велат експертите.
Површината на глечерот приближно одговара на островот Велика Британија или американската држава Флорида.
Количината на мраз што тече во морето од Твајтс и соседните глечери се зголеми повеќе од двојно помеѓу 1990-тите и 2010-тите.
Експертите велат дека глечерот и поширокиот регион на Амундсенското Море се одговорни за осум отсто од сегашната стапка на пораст на глобалното ниво на морето од 4,6 милиметри годишно.
Тој е еден од најголемите глечери во светот и еден од најбрзо менуваните, а доколку целосно се стопи, нивото на морето би се зголемило за 65 сантиметри.
Најновите компјутерски модели предвидуваат дека губењето на мразот ќе се забрза во текот на 22 век и може да доведе до целосно топење на ледената покривка на Западен Антарктик во 23 век.
Експертите тврдат дека е потребна брза и одржлива климатска интервенција за да се променат работите на подобро.
Научниците открија сложена и брзо променлива средина на оддалечен глечер од 2018 година, а научниците од ОК и САД се состануваат оваа недела во Британското Антарктичко истражување (БАС) во Кембриџ за да разговараат за нивните набљудувања.
Пред почетокот на проектот International Thwaites Glacier Collaboration (ITGC), малку се знаеше за механизмите што го регулираат топењето на толку голем глечер.
Роб Лартер, научен координатор на ITGC и геофизичар на BAS, рече: „Тувајтс се топи повеќе од 80 години, што значително се забрза во текот на изминатите 30 години, а нашите наоди сугерираат дека ќе се топи уште повеќе и побрзо“.
„Постои консензус дека топењето на глечерот Твајтс ќе се забрза некаде во следниот век.
„Сепак, постои и загриженост дека другите процеси откриени од неодамнешните студии, кои сè уште не се доволно истражени за да бидат вклучени во големи модели, би можеле да предизвикаат забрзување на топењето (дури и) порано“.
Истражувачите користеле подводни роботи, нови техники за истражување и нови пристапи за моделирање на проток на мраз и распаѓање за да добијат нови сознанија за овие процеси.
Тие велат дека иако ова ја подобрило способноста на компјутерските модели да предвидат што би можело да се случи, сè уште има многу непознати за иднината на глечерот.
