Точниот датум на раѓање на чадорот сè уште не е познат, но старите Египќани се очигледно одговорни за раната верзија, бидејќи откриената уметност покажува свештеници и членови на кралското семејство кои користат чадори за сенка уште во 1.200 година п.н.е., пишува Reader’s Digest.
Богатите Египќани носеле чадори за сонце направени од папирус и пердуви, кои служеле како статусен симбол. Наводно, со отворање на чадор за сонце во затворен простор, би го налутиле богот на сонцето Ра и како резултат на тоа би ги претрпеле последиците, пишува N1 Zagreb.
Други извештаи тврдат дека чадори за сонце со пердуви од паун биле наменети да го имитираат небесното божество Нут, а за неблагородник да стапне под неговата сенка било светољубивост.
Во двата од овие случаи, теориите укажуваат на потекло вкоренети во религијата, а не во мистицизмот. „Ако го налути египетскиот бог на сонцето Ра, тоа се смета за религиозно верување“, објаснува Стивенс.
Викторијанската ера ги истакна опасностите
Во викторијанската ера, околу средината на 19 век, чадорите биле големи и неприкосновени, со силни метални жици. Во книгата на Панати, Извонредното потекло на секојдневните нешта, научникот Чарлс Панати пишува: „Чадор со вкочанети раце, ненадејно отворен во мала соба, може сериозно да повреди возрасен или дете или да скрши кревок предмет. Така, суеверието се појавило како пречка за отворање на чадор во затворен простор.
Магични верувања
Луѓето во различни култури често веруваат дека работите имаат индивидуална моќ или суштина во нив.
„Кога е отворен, чадорот е дизајниран да се користи надвор при невреме. Бурата е непредвидлива, непријатна, потенцијално насилна и деструктивна“, објаснува тој.
„Куќата е уредна, тивка, мирна. „Отворањето на чадорот одвнатре ја загадува куќата со суштината на бурата“, вели Стивенс.
