Доколку Јелена Генчиќ не го видеше на Копаоник како мало момче, никогаш немаше да имаме можност да го видиме најдобриот тенисер на светот. Поточно, можеби ќе беше некој друг, можеби животот ќе беше поинаков и за Роџер Федерер и за Рафаел Надал. Новак никогаш не ја заборави, а и сега се расплака поради неа.
Србинот го совлада Карлос Алкараз во финалето на Олимпијата, освои сѐ што постоело во тенисот, но не ја заборави неа.
Не заборави како со неа замавнува со мал розов рекет, не заборави како со неа слуша класична музика и има долги моменти на размислување за себе и за својот тенис.
Ѓоковиќ никогаш не криел дека Јелена Генчиќ му е тениска мајка бидејќи таа го научила речиси сѐ што подоцна го подигнал на нереално ниво.
Никогаш не ја криел почитта што ја чувствувал кон неа. А и во моментот на најголемиот успех не можеше да не се сети на неа.
Сетете се на 2011 година кога Ѓоковиќ го освои Вимблдон. Дојде во Србија и ѝ го донесе трофејот на Јелена Генчиќ. Таа отсекогаш имала неверојатен талент за тениските генијалци, вклучувајќи ги Моника Селеш и Горан Иванишевиќ.
Сега кога ги освои Игрите, Ѓоковиќ уште еднаш заплака поради неа.
– Благодарен сум на многу луѓе, вклучително и на мојот прв тренер Јелена Генчиќ. Таа ми помогна и ме натера да се заљубам во тенисот, поради тоа сум ѝ многу благодарен. Му благодарам на Бога што ми го даде овој благослов и можност, во тој момент беше речиси невозможно да се постигне сето ова, но ништо не е невозможно кога имаш верба и кога веруваш во себе – рече Ѓоковиќ.
Се сети повеќе од еднаш, па дури и кога го освои Вимблдон во 2022 година, (засега) последен пат.
– Прво би ја гушнал! Колку и да жалам што повеќе не е со нас, толку ми е мило што откако го постигнав тој историски успех и го освоив мојот прв трофеј овде во 2011 година, имав можност да го споделам со неа, да ја гушнам и да бидам во неа во нејзиниот дом на Дедиње каде што поминавме многу време сонувајќи заедно. Таа ме научи толку многу за животот, а да не зборуваме за тенисот, и дека професионалноста и посветеноста доаѓаат од неа. Таа беше толку темелна во анализите и подготовките – вели низ солзи Ноле.
По освојувањето на 21-та Гренд слем титула, сеќавањата како да преплавија сами по себе.
– Кога имав осум или девет години, останав во нејзината куќа, гледавме видеа од големи шампиони на касети. Таа ми ја објасни играта, тактиката, зошто правам одредени вежби, како треба да живеам… Исто така, се знаеше дека е важно какви оценки добивам на училиште, што јадам, кога одам да спијам и кога ќе се разбудам, дека знам да си ја спакувам торбата и дека е важно секогаш да се однесувам со почит и спортски дух со луѓето. Имаше голема доверба и поддршка од моите родители и заедно со нив влијаеше на мене на неверојатно големо начин. Без понатамошно одложување, таа е мојата ‘тениска мајка’ и најважниот тениски ментор, жената која ми даде можност да бидам овде. Знам дека таа е тука со мене во моите мисли – вели Ѓоковиќ.
Новак засекогаш ќе го негува нејзиниот спомен и секогаш ќе ја истакнува улогата на Јелена Генчиќ во неговиот развој на шампионатот.
– Благодарен сум за сѐ што ми даде во моите почетоци, за времето што ми го посвети бидејќи, да не заборавиме, беше репрезентативка во ракомет, тренер на Горан Иванишевиќ и Моника Селеш, легенда на нашиот спорт во периодот кога почнав да играм како тенис како мал, значајна фигура во српското општество. И таа сакаше да ми го посвети своето време ѝ да минува години и години со мене на теренот и надвор од него, и да ме води, учи. По моите родители таа ја има најголема заслуга за сѐ што ми се случуваше досега – заклучил Ѓоковиќ.
Погледнете како новинарот Александар Гајшеќ ја раскажува првата средба на Новак Ѓоковиќ како 5 ипол годишно момче и Јелена Генчиќ на Копаоник. Тој исто така беше сведок на средбата меѓу Генчиќ и Ѓоковиќ кога тој ѝ го донесе пехарот за кој долго време сонуваа заедно, првиот освоен на Вимблдон.
