Мигрената е хронична болест, чии причини се слабо разбрани од медицината, но новото истражување спроведено на глувци откри што може да биде поттик за болка.
Зошто активноста на мозокот предизвикува мигрена?
Иако симптомите на мигрената, кои вклучуваат пулсирачка болка во главата, гадење и заматен вид, им се одамна познати на научниците, она што и понатаму ги збунува е како мозочната активност предизвикува мигрена.
Една нова студија на глувци може да понуди индиции за невролошките настани кои предизвикуваат мигрена.
Според студијата, пред самата мигрена доаѓа до кратко исклучување на мозочните неврони. Ова привремено ја менува содржината на цереброспиналната течност, чистата течност што го опкружува мозокот и ‘рбетниот мозок.
Оваа изменета содржина, сугерираат истражувачите, патува низ претходно непозната дупка во анатомијата до нервите во черепот каде што ги активира рецепторите за болка и воспаление, предизвикувајќи главоболки.
„Ова откритие претставува промена на играта во тоа како ги истражуваме главоболките“, изјави неврологот Грегори Дусор за Nature.
„Главоболката може да биде само општ предупредувачки знак за многу работи што се случуваат во мозокот кои не се нормални“, додаде тој.
Неврологот Мајкен Недергард додава дека мигрената всушност го штити мозокот. „Болката не штити бидејќи ни кажува да се одмориме, да се опоравиме и да спиеме“, рече таа.
Самиот мозок нема рецептори за болка; чувството на главоболка доаѓа од области надвор од мозокот кои се во периферниот нервен систем.
Но, како мозокот ги поттикнува нервите да предизвикаат главоболки е слабо разбран, што го отежнува лекувањето.
Дали протеините се потенцијална причина за мигрена?
Научниците кои работат со глувци решија да истражат одреден тип на главоболка, позната и како уво мигрена.
Една третина од заболените од мигрена доживуваат фаза пред главоболка позната како аура, која има симптоми како гадење, повраќање, чувствителност на светлина и вкочанетост.
Може да потрае од пет минути до еден час. За време на аурата, мозокот доживува затемнување наречено кортикално ширење (CSD), што предизвикува активноста на мозочните неврони да се исклучат за кратко време.
Студиите за мигрена сугерираат дека главоболките се јавуваат кога молекулите на цереброспиналната течност истекуваат од мозокот и ги активираат нервите во менингите, слоевите кои го штитат мозокот и ‘рбетниот мозок.
Авторите истражувале глувци кои доживеале CSD и го анализирале движењето и содржината на нивната цереброспинална течност. За време на фазата на CSD, тие откриле дека концентрациите на некои протеини во нивната цереброспинална течност паднале далеку под нормалните нивоа.
Нивоата на други протеини се зголемија повеќе од двојно, вклучувајќи го и протеинот CGRP што пренесува болка, кој е една од целите на лековите против мигрена.
Истражувачите откриле и претходно непозната празнина во заштитните слоеви околу тригеминалниот ганглион, што овозможува цереброспиналната течност да ги преплави овие нервни клетки.
Научниците кои ја спровеле студијата заклучиле дека идните студии треба да истражат зошто протеините во цереброспиналната течност предизвикуваат главоболки, а не други видови болка.
„Ова ќе покрене многу интересни прашања и веројатно ќе биде извор на многу нови истражувачки проекти“, заклучи Дусор.
