По два месеци неселективни напади врз бродови во Црвеното Море, САД и Обединетото Кралство решија да возвратат. Непосредна причина беше масовниот напад со беспилотни летала камикази и противбродски проектили, извршен од Хутите на 10 јануари. Од 19 ноември, кога почнаа нападите, тоа беше 26-ти напад.
Набргу по нападот, и од Вашингтон и од Лондон дојдоа изјави дека овој пат Хутите отишле предалеку и дека нема да останат неказнети. Американско-британската реакција не се чекаше долго. Ноќта меѓу 11 и 12 јануари американски воени бродови и британски борбени авиони ги нападнаа базите на Хутите во Јемен. Според првите изјави на американската армија, нападот бил масовен на повеќе од 60 цели на 16 позиции. Очигледно, со таков сеопфатен напад, беше направен обид значително да се намали способноста на Хутите да возвратат со првиот удар.
Томахавк е многу тешко да се открие
Според првичните извештаи, основното оружје на нападот била крстосувачката ракета Томахавк. Засега е познато дека биле користени деривати на проектилот UGM-109E Tomahawk Land Attack Missile (TLAM Block IV) лансиран од бродови и подморници. Томахавк беше развиен во 1970-тите и 1980-тите како стратешка крстосувачка ракета вооружена со нуклеарна боева глава наменета да биде лансирана од авиони (првенствено стратешки бомбардери). Наскоро беше развиена варијанта со класична боева глава. Вториот првпат беше искористен во борба во 1991 година за време на операцијата Пустинска бура. Од тогаш до вчера, повеќе од 2.000 томахавки беа користени во борба, вклучително и во нападите на српските позиции во Србија и Босна и Херцеговина во текот на деведесеттите.
Најдобрата карактеристика на Tomahawk, поради што се уште се користи, е тоа што е многу тешко да се открие. Особено со копнени радари. Тоа се постигнува со летање на само десет метри од земјата со голема субсонична брзина (околу 900 km/h). Неколку различни системи за водење, вклучително и сателитски GPS, му дозволуваат да лета во долините и помеѓу ридовите и да ги заобиколува позициите за воздушна одбрана. Современите воздухопловни сили опремени со летачки радари можат да детектираат и соборат Томахавци, но Хутите немаат такви способности. Друга одлична карактеристика на Tomahawk е неговиот многу долг дострел. Имајќи предвид дека првично беше развиено како оружје за нуклеарни напади врз цели длабоко во СССР, има домет од 1.600 километри, што значи можност за напад од многу безбедно растојание. Голема боева глава тешка повеќе од 450 килограми сигурно ги уништува сите цели освен оние кои се закопани многу длабоко под земја.
Подморница на нуклеарен погон
Си-Ен-Ен тврди дека крстосувачките ракети Томахавк биле лансирани од американската стратешка подморница УСС Флорида (SSBN-728). УСС Флорида е една од четирите подморници од класата Охајо кои беа претворени во 1990-тите од подморници со балистички ракети со нуклеарни боеви глави во подморници за напад со крстосувачки ракети. Ова резултираше со исклучително моќно оружје за акција во локалните војни.
Секој од нив е вооружен со 154 крстосувачки ракети UGM-109E Tomahawk Land Attack Missile (TLAM Block IV). Така е добиена најголема концентрација на крстосувачки ракети на еден брод. Дваесет и две вертикални цевки за лансирање се изменети за да се сместат мултифункционални контејнери за лансирање од типот MAC (Multiple All-Up Round Canisters). Во секоја од нив има седум ракети Томахавк.
Со оглед на нуклеарниот погон, опсегот на подморниците од класата Охајо е практично неограничен, но човечката издржливост не е, така што автономијата е 90 дена. Нуклеарниот погон овозможува и многу големи брзини на крстарење при нуркање (околу 25 јазли), што им овозможува на подморниците многу брзо да се преместат во борбената зона, пишува Индекс.
