Папокот на светот, како што го нарекувале Маврите, е речиси рамна плоча која ветровите неуморно ја кинат, а морскиот свет е многу поинтересен од содржината на копно…
Точка на картата помеѓу шпанскиот брег и Африка, не поголема од лебна трошка, покажува дека таму има остров – Исла де Алборан.
На ова вулканско парче земја живеат само 11 жители, не подолго од еден километар. Ќе го најдете во Алборанското Море, најзападниот дел на Средоземното Море. Поточно, теснецот Гибралтар, кој се наоѓа на западниот крај на Алборанското Море, го поврзува Средоземното Море со Атлантскиот Океан.
А Алборан, како мост меѓу два континента, е оддалечен само 200 километри од Африка. Морскиот двор на шпанскиот остров е дом на најголемата популација на делфини во западниот дел на Средоземното Море, а исто така е дом на последната популација на крајбрежни мори во Средоземното Море и е најважното подрачје за хранење на желките во Европа. Тие делфини и мори ги забележал берберскиот пират Ал Борани на пат да го освои островот кој го поседувал до 1540 година, а се вели дека таму го сокрил и украденото богатство.
Папокот на светот, како што го нарекувале Маврите, е речиси рамна плоча која ветровите неуморно ја кинат, но тоа не го спречува ретко видениот медитерански галеб да се гнезди таму. Тој галеб е ноќна птица која го демне својот плен кога ќе зајде сонцето.
Поради својата биолошка разновидност, Алборан е заштитен како морски и рибарски резерват од 1997 година и е прогласен за место на посебна заштита на птиците.
Покрај Маврите, островот бил населен и со Феникијци, Римјани и Визиготи кои оставиле свое наследство кое и денес може да се види на неговите улици и музеи.
Денес, островот е населен со одред на шпанската морнарица. Покрај препознатливиот светилник, тука се и хелиодромот, малите гробишта и пристаништето. Поради фактот што таму е забранет риболов, островот е особено интересен за нуркачите, морнарите, љубителите на море и животни, но за да го посетите потребни се посебни дозволи, пишува Punkufer.
