Молекулата водороден цијанид од која можат да се формираат аминокиселини беше пронајдена на месечината Енцеладус на Сатурн. Пронајдокот бил направен кога астролозите ги прегледувале податоците од сондата Касини на НАСА. Податоците даваат силен доказ дека во ледената атмосфера на месечината, поточно во ледените зрна водена пареа исфрлана од тамошните гејзери постои ова соединение, а можеби и други органски соединенија, пишува ИнтересноИнженерство.
Аминокиселините во науката се познати како нештата од кои се направени протеините кои пак ги прават мускулите или ДНК-та кај животните и луѓето.
Според истражувањето, колку повеќе хемиска енергија има на оваа месечина, толку е поголема веројатноста животот да процути и да се одржува.
– Нашата работа обезбедува дополнителни докази дека Енцеладус е домаќин на некои од најважните молекули и за создавање на градежни блокови на животот и за одржување на тој живот преку метаболички реакции – рече Џона Питер, докторантка на Универзитетот Харвард, во официјалното соопштение.
Џона го спровела најголемиот дел од ова истражување додека работела лабораторија за млазен погон на НАСА.
– Не само што се чини дека Енцелад ги исполнува основните барања за населување, туку сега имаме идеја за тоа како сложените биомолекули би можеле да се формираат таму и какви хемиски патишта би можеле да бидат вклучени – додава таа.
Сондата Касини ја снимила месечината во 2010 година. Сондата подоцна се урна во Сатурн, но ни даде неизмерно важни податоци. На пример, фактот дека овие молекули се создаваат со процес наречен метаногенеза. Овој процес го има и на Земјата и така се создава гасот метан, а самото тоа одиграло важна улога во создавањето на животот.
Касини имаше направа наречена јонски спектрометар – таа ги испитува електромагнетните фреквенции кои ги добива од примероците за да погоди за кој хемиски елемент станува збор.
Според научниците, ова откритие кажува и дека океанот кој се наоѓа под ледената кора на Енцеладус служи како една батерија која би им дала енергија на
Наодите од Касини беа објавени во списанието Nature Astronomy.
