На почетокот на годинава беше отворена можноста за аплицирање за ин витро оплодување на трошок на државата со дониран репродуктивен материјал. Колку жени или парови се пријавиле досега и колку процедури се направени?
„Првата процедура со донирани ќелии е веќе направена, се уште не знаеме дали се родиле бебиња, но веројатно не е според тоа кога почнале процедурите. Уште во декември минатата година почнаа постапките со дониран материјал, односно можност за испраќање јајце клетки или сперматозоиди од странство. Кон крајот на јануари и почетокот на февруари почнаа да пристигнуваат првите клетки“, вели за N1 Сандра Јовановиќ, основач на ИВФ центарот и консултант за ин витро оплодување.
Таа додава дека според информациите со кои располага, нарачани се 350 донирани клетки, јајце клетки и сперматозоиди.
„Педесет отсто од жените биле без партнери кои сакале донирани сперматозоиди од странство, 50 отсто биле парови.
Прашање кое често се поставува е зошто не ги користиме сопствените репродуктивни клетки, поточно зошто не ангажираме донатори од Србија, туку ги увезуваме клетките. Постапката е скапа, но како што вели Јовановиќ „е единствената можност да се постигне бременост со дониран материјал, бидејќи немаат други клетки кога ќе ги загубат клетките или жена која нема партнер“.
„Донираните јајце клетки се поскапи како клетки, затоа што потешко се доаѓа до нив. Сперматозоидите се увезени од Данска, бидејќи Републичкиот фонд склучил договор со банка од Данска. Има уште две банки со кои работиме, тоа се банки во Чешка и во Шпанија, а тие првенствено се користат за увоз на јајца и самиот транспорт е многу скап. Основниот пакет е 3.800 евра, а нагоре кога се работи за ќелии“, вели Јовановиќ.
Таа додава дека трансферот на ќелиите во Србија дополнително се плаќа, а тоа го финансира Републичкиот фонд за здравствено осигурување, па пациентите не плаќаат, а се однесува на еден увоз. Се добиваат шест јајца, што често не е доволно.
„Кога жената има над 45 години и сака да подлежи на процедура со донирани ќелии, тогаш таа ги сноси трошоците за самите ќелии и нивниот транспорт“, објаснува соговорникот Н1.
Нема донатори од Србија, бидејќи немало слух за тоа, вели Јовановиќ и додава дека првенствено требало да се работи на едукација на луѓето, што значи да се донира репродуктивна клетка.
Самата соговорничка поминала низ дури 14 обиди за ин витро оплодување и успеала да добие дете.Таа вели дека од клучно значење е поддршката од што повеќе партнери и дека без неа не може да се продолжи.
„Во сето ова нема откажување, ако сте решиле дека сакате дете, има начин. Медицината навистина брзо напредува“, вели Јовановиќ и додава дека начинот на кој ќе имате дете е личен избор.
