Сите знаеме барем една личност која го проверува својот педометар неколку пати на ден за да открие колку чекори пропуштаат од „магичните“ 10.000. Во некои случаи, таа личност сме ние.
Десет илјади звучи како многу. На просечниот човек му требаат помеѓу 80 и 150 минути за да го достигне тој праг, што бара доста труд. Но, дали навистина треба да одиме толку многу за да го подобриме здравјето?
Врз основа на нова мета-анализа која вклучува 17 различни студии кои вклучуваат дури 227.000 субјекти, одговорот е не.
Меѓународен тим на научници објави во European Journal of Preventive Cardiology потврда за она на што многумина од нас се сомневаа или се надеваа – здравствените придобивки може да се постигнат со значително помал број чекори.
Анализата открива дека 4.000 чекори дневно се доволни за да се намали просечната смртност, а само 2.400 чекори се доволни за да се намали ризикот од смрт предизвикана од кардиоваскуларни заболувања. Се разбира, колку повеќе чекори, толку подобро.
Д-р Кристин Јоистен, раководител на Институтот за физичка активност и промоција на здравјето на германскиот спортски универзитет (DSHS) со седиште во Келн, одговара на некои од важните прашања поврзани со одење, вежбање и здравје.
Дали реперот од 10.000 чекори е бесмислен?
„Всушност, тоа не е затоа што има повеќе анализи кои покажуваат дека целта од 10.000 чекори е суштински предуслов за успех – особено за намалување на крвниот притисок и индексот на телесна маса (БМИ)“, рече Џоистен.
Исто така, американскиот Центар за контрола и превенција на болести (ЦДЦ) во моментов препорачува повеќето возрасни да се стремат кон целта од 10.000 чекори за општо здравје.
„Всушност, 10.000 чекори доаѓаат од јапонската маркетинг кампања“ за педометарот пред Олимпијадата во Токио во 1964 година, тврди Џоистен. Имено, јапонскиот симбол за бројот 10.000 наликува на човек што оди.
Зошто треба да вежбате секојдневно?
„Физичката активност воопшто, во секојдневниот живот, на работа и во слободното време помага во спречување на незаразни болести“, објаснува Џоистен.
Меѓу нив се и ракот и кардиоваскуларните заболувања и факторите на ризик за нив како што се високиот крвен притисок, дебелината и дијабетесот, како и невродегенеративните нарушувања како што е Алцхајмеровата болест.
Вежбањето помага и во спречување на ортопедски, ревматски и ментални болести, тврди Joisten.
„Тоа им помага и на луѓето кои живеат со хронични болести, пред се преку зголемување на квалитетот на нивниот живот.
Дали навистина помагаат сите овие апликации и уреди за следење физичка активност?
„Лично мислам дека помагаат затоа што овозможуваат увид во постигнатите достигнувања и на тој начин служат како добра мотивација“, тврди Џоистен, но додава дека „некои се фрустрирани ако не ги постигнат зацртаните цели“.
Дури и малиот напредок мора да се земе предвид.
„Малите зголемувања од 500 до 1.000 чекори дневно или 5 до 10 минути повеќе одење може лесно да се реализираат“, вели Џоистен.
Светската здравствена организација (СЗО) препорачува минимум 150 до 300 минути умерена физичка активност неделно или 75 до 150 минути поинтензивна аеробна физичка активност, со вежби за зајакнување на големи мускулни групи двапати неделно или повеќе за луѓе на возраст од 18 до 64.
Истото важи и за лицата над 65 години, за кои особено се препорачуваат вежби за рамнотежа и координација.
