Иако бенигниот тумор на мозокот не е канцероген, таквиот тумор секако може да создаде несакани компликации. Постојат неколку видови на бенигни тумори на мозокот, и секој од нив има различни симптоми.
Бенигниот тумор на мозокот е неканцероген тип на тумор.
Бенигниот тумор на мозокот е всушност ткиво кое нема тенденција да расте брзо, но секако не е безопасно. Во повеќето случаи, отстранувањето се прибегнува поради компликации кои можат да настанат поради неговото присуство.
Видови на бенигни тумори на мозокот
Во зависност од тоа од кои клетки или ткива потекнуваат, разликуваме шест типа:
– Менингиом – произлегува од кожното ткиво сместено на надворешната површина на мозокот и е еден од најчестите типови на бенигни тумори на мозокот
– Schwannoma – произлегуваат од т.н Швановите клетки кои ги опкружуваат нервите
– Глиом – произлегува од глијалните клетки во мозокот и може да биде малиген
– Краниофарингеом – се јавува во близина на хипофизата и се јавува почесто кај деца и тинејџери
– Хемангиобластом – се јавува во крвните садови
– Аденом на хипофизата – се јавува во самата хипофиза
Покрај горенаведеното, постојат и краниофарингиоми, хордоми, герминоми, тератоми, дермоидни цисти и ангиоми кои не се директно поврзани со мозокот и мозочното ткиво, но се бенигни и можат да бидат присутни уште при раѓање.
Менингиомите се генерално бенигни, но постои можност тие да пораснат повторно по отстранувањето. Овој тип на тумор е најчест и најмногу ги погодува жените на возраст од 40 до 60 години. Ако порасне до одредена големина, може да предизвика симптоми кои се многу слични на деменција.
Причини за бениген тумор на мозокот
Иако причината за повеќето неканцерозни тумори на мозокот е непозната, луѓето кои:
– се постари од 50 години
– имаат семејна историја на тумори на мозокот
– имаат одредена генетска предиспозиција
– веќе поминаа низ радиотерапија
Што се однесува до ризиците по отстранувањето на туморот, постои можност лицето да има трајни проблеми како што се напади, отежнато зборување и одење, емоционални проблеми и слично.
Симптоми на бениген тумор на мозокот
Кај сите видови тумори на мозокот, симптомите ќе станат очигледни кога мозочното ткиво е оштетено или кога мозокот е под притисок од туморската маса.
Но, ако некое лице боледува од малигнен тумор, покрај овие симптоми може да се појават и други кои се поврзани со ракот што го има.
Кај бенигните типови, симптомите зависат од големината на туморот, неговата стапка на раст и локацијата. Бидејќи мозокот е исклучително комплициран орган, симптомите и ризикот од бениген тумор најмногу зависат од неговата локација. На некои места тие можат да бидат екстремно мали и да предизвикаат многу сериозни оштетувања, а на други места можат да бидат многу поголеми, без лицето воопшто да забележи никакви симптоми.
Меѓутоа, кога ќе се појават симптомите, на почетокот најчесто се работи за следново:
– силна, честа или постојана главоболка
– вртоглавица
– лоша рамнотежа
– неконзистентност на движењата
– двојно гледање
– проблеми со слухот и/или мирисот
Кога бенигниот тумор на мозокот е веќе напреднат и потребна е итна медицинска интервенција, се појавуваат овие симптоми:
– гадење и повраќање
– често покачена температура
– слабост или целосна парализа на одреден дел од телото
– нарушени чувства на надворешни дразби (чувство на топло/ладно, итн.)
– промени на личноста (на емоционална основа)
– проблеми со притисокот
По исклучок, некои видови тумори може да предизвикаат епилептични напади, кои се почести кај бенигните и бавнорастечките форми на тумори.
Дијагноза и третман на бениген тумор на мозокот
Доколку се сомневате дека страдате од горенаведените симптоми, задолжително контактирајте го вашиот лекар, кој потоа врз основа на вашите симптоми ќе ги утврди потребните тестови за да утврди дали се работи за бениген тумор на мозокот.
Најчесто се дијагностицира со рендген или магнетна резонанца, што ја открива неговата положба и големина. После тоа, потребно е да се утврди дали се работи за бениген или малиген тумор.
Доколку се утврди дека се работи за бениген тумор на мозокот, тогаш може да се започне со третман. Повторно, во зависност од бенигниот тип на тумор, ќе се препише соодветна терапија.
Неканцерозните тумори немаат тенденција да растат, но сепак можат да бидат опасни по живот. Затоа, најчесто, ако е можно, се прибегнува кон хируршко отстранување. Понекогаш постои можност туморот повторно да порасне, но ако не може да се отстрани, тогаш пациентот внимателно се следи и може да биде испратен на зрачење.
Заклучок
Бенигните тумори, иако звучи така, не се толку безопасни. Тие можат да предизвикаат многу несакани компликации, но со соодветен третман, кој обично вклучува отстранување на туморот, човекот може целосно да се опорави и нормално да функционира во секојдневниот живот.
