Формирањето на нов „суперконтинент“ би можело да доведе до исчезнување на луѓето и сите други цицачи кои се уште се живи за 250 милиони години, предвидуваат истражувачите.
Користејќи ги првите суперкомпјутерски климатски модели за далечната иднина, научниците од Универзитетот во Бристол во Обединетото Кралство предвидуваат дека климатските екстреми ќе се интензивираат откако континентите во светот ќе се спојат во единствен „суперконтинент“, Пангеа Ултима, за околу 250 милиони години.
Откриле дека тогаш ќе биде исклучително топло, суво и практично непогодно за живот за луѓето и цицачите кои не еволуирале за да се справат со продолжената изложеност на екстремни температури, пишува CNN.
Истражувачите симулирале трендови на температура, ветер, дожд и влажност на суперконтинентот и користеле модели на движење на тектонските плочи, океанска хемија и биологија за да ги пресметаат нивоата на јаглерод диоксид.
Тие открија дека формирањето на овој „суперконтинент“ не само што ќе резултира со почести вулкански ерупции, ослободување на јаглерод диоксид во атмосферата и затоплување на планетата, туку и дека Сонцето ќе стане посветло, ќе емитува повеќе енергија и дополнително ќе ја загрее Земјата, како што забележаа експертите во написот објавен во понеделникот во списанието „Nature Geoscience“.
„Формирањето на нов суперконтинент ефективно би резултирало со троен удар, вклучувајќи го ефектот на континенталност, посилно сонце и зголемување на концентрацијата на CO2 во атмосферата“, рече Александар Фарнсворт, виш научен соработник на Универзитетот во Бристол и главен автор. на студијата.
„Широко распространетите температури меѓу 40 и 50 степени Целзиусови и уште поголеми дневни екстреми, придружени со високи нивоа на влажност, на крајот би ја запечатиле нашата судбина. Луѓето – заедно со многу други видови – би умреле поради нивната неможност да ја исфрлат оваа топлина преку потење и не можат да ги изладат своите тела“, додаде Фарнсворт.
Зголемената топлина, истакна Фарнсворт, ќе резултира во средина каде што нема да има храна или вода достапна за цицачите.
Иако постојат значителни несигурности кога се прават предвидувања за далеку во иднината, научниците предупредуваат дека изгледите изгледаат „извонредно мрачни“, со проценки дека само осум до 16% од копното на суперконтинентот ќе биде погодна за живот на цицачи.
Нивоата на јаглерод диоксид би можеле да бидат двојно повисоки од сегашните нивоа, според извештајот, иако таа проценка се заснова на претпоставката дека луѓето сега престануваат да користат фосилни горива. Инаку, како што забележува Бенџамин Милс, професор по еволуција на системот на Земјата на Универзитетот во Лидс и коавтор на извештајот, со овие бројки ќе се соочиме многу порано, како што се наведува во соопштението.
Оваа мрачна перспектива не треба да поттикнува самозадоволство пред актуелната климатска криза, предупредуваат авторите на извештајот. Климатските промени кои произлегуваат од човековите активности веќе предизвикуваат милиони смртни случаи ширум светот секоја година.
„Важно е да не се изгуби од вид нашата актуелна климатска криза, која произлегува од емисиите на стакленички гасови“, рече во изјавата коавторот Јунис Ло, истражувач за климатски промени и здравје на Универзитетот во Бристол. „Иако предвидуваме дека планетата ќе стане непогодна за живеење за 250 милиони години, ние веќе се соочуваме со екстремна топлина која му штети на здравјето на луѓето. Затоа, клучно е да се постигнат нето нула емисии што е можно поскоро“, додаде Ло.
Климатските промени се на пат драматично да го преобликуваат животот на Земјата, бидејќи милијарди луѓе и други видови се приближуваат до точката каде што повеќе нема да можат да се прилагодат доколку глобалното затоплување не биде значително забавено. Ова беше истакнато во обемниот извештај објавен минатата година под покровителство на ОН.
Научниците со децении предупредуваат дека е од клучно значење да се одржи порастот на температурата на морето под 1,5 степени Целзиусови во споредба со прединдустриските нивоа. Прозорецот на можности да се намали зависноста од фосилните горива и да се избегнат катастрофални промени кои целосно би го преобликувале животот каков што знаеме брзо се затвора.
Последното масовно истребување се случило пред приближно 66 милиони години, кога астероид удрил во Земјата и предизвикал изумирање на диносаурусите и најголемиот дел од животот на планетата.
