Со децении, научниците дебатираа како би изгледал светот доколку една авторитарна држава ја узурпира западната демократија. Острите критичари на Западот ја опишуваат демократијата како лицемерна, бирократска и преполна со корупција.
И додека некои од овие критики се валидни, алтернативата е едноставно неразбирлива за просечниот граѓанин на 21 век, пишува Јутарњи лист.
Но, за Владимир Путин примарна цел е овие и такви мислења да се шират како шумски пожар. По најкрвавиот век во човечката историја, руската воена машина се бореше повторно да се етаблира како еден од најопасните играчи во геополитиката на 21 век. Но, како што тврди Ивана Страднер од американскиот тинк-тенк Фондација за одбрана на демократиите, Русија е многу повеќе од обична „земја со нуклеарно вооружување управувана од мафијата“.
Путин негуваше влијание низ целиот свет како дел од неговиот план да го дискредитира Западот и да го легитимира неговото освојување на Украина. Внимателно распоредувајќи ги своите пиони за да ги опкружи помалите нации, рускиот врховен командант направи се што е во негова моќ да ги сврти срцата и умовите на потенцијалните сојузници.
Непобитен факт е дека голем дел од рускиот национален идентитет лежи во воениот успех. Таа земја сè уште троши милиони евра годишно за да го прослави поразот на нацистите кај Сталинград пред речиси 80 години. Но, во 21 век, без варварски племиња на својот праг, Путин ја сврте својата војска кон надвор, плашејќи се од неисполнето наследство. Во подоцнежните фази од неговиот живот, тој знае дека проширувањето на Руската империја е она што треба да го направи за да обезбеди корист, барем во очите на руската крајна десница.
ВОЈНА КОН ДЕЗИНФОРМАЦИЈАТА
Додека бомбите продолжуваат да паѓаат во Украина, секоја секунда од ден се води многу поголема војна за дезинформации. Голем дел од главниот план на Путин вклучува поткопување на легитимитетот на НАТО. Можноста Украина да се приклучи на западниот воен сојуз беше голем проблем за Русија, со оглед на нејзината стратешка позиција јужно од Москва.
Но, тоа е прашање на принцип и за тврдокорните руски националисти, кои не се согласуваат со идејата поранешната советска територија да биде управувана од западни непријатели. Проруските сепаратисти кои живеат во Украина беа категорични дека земјата не треба да се приклучи на НАТО и беа подготвени да застанат на страната на Путин, што предизвика вртлог од внатрешни тензии дури и пред тенковите да почнат да се тркалаат во земјата минатиот февруари.
Дури и пред тој кобен 24 февруари 2022 година, беа спроведени информативни кампањи за легитимирање на уривањето на Киев. Страднер смета дека тврдењето дека САД произведува биолошко оружје во Украина е една од најефикасните кампањи за убедување на руската јавност. „Пораката беше дека ќе ја нападнат Русија. Уште еден ден пред инвазијата, рускиот министер за одбрана зборуваше за биолошкото оружје. Тие, исто така, намерно тврдеа дека САД го произведуваат вирусот на мајмунска сипаница во украинските лаборатории“, рече Страднер во интервју за австралискиот портал News.com.au.
„Министерството за одбрана, исто така, тврдеше дека тестовите за брисеви со Ковид-19 биле користени за да се извлече ДНК и да се создаде вирус што ќе влијае само на Русите. Русија ја шири оваа информација низ Источна Европа и Африка, а тоа има огромни реперкусии затоа што ако толку пати повторувате лага, таа станува „вистина““.
Меѓутоа, не само Украина е подложна на парализирачката моќ на руската информативна машина. Помалите балкански држави се исто така под притисок да веруваат дека Русија е на нивна страна преку детални информативни кампањи за оцрнување на НАТО. „Путин не сака ништо повеќе освен да им покаже на овие земји дека НАТО е само хартиен тигар“, истакнува тој. Страднер.
ПРИМЕРИ НА СРБИЈА, КОСОВО И НИГЕР
Путин, како што тврди, ги искористил конфликтите меѓу земјите кои не се членки на НАТО во своја полза, особено неодамнешната криза меѓу Косово и Србија во мај, каде српските екстремно десничарски групи нападнаа 30 мировници на НАТО.
„Што направи НАТО? Тие излегоа со соопштение во кое велат дека „ова е неприфатливо“. Токму тоа сака Путин, да покаже дека НАТО нема да направи ништо“.
Страднер тврди дека Русија исто така ги поттикнува тензиите во овие региони преку екстремно десничарски полномошници за да го одвлече вниманието на Западот од конфликтот во Украина. Еден пример може да се најде во неодамнешниот воен удар во Нигер, каде што демонстрантите гордо парадираа руски знамиња како јасна порака против влијанието на Западот. Аналитичарите стравуваат дека тоа е само уште еден пример за тоа колку ефикасна може да биде руската реторика, дури и во оддалечените региони.
Како некој по потекло од Источна Европа, Страднер нагласува дека Западот има фундаментално различен вредносен систем, особено кога станува збор за војна. „Првото прашање што ми го поставуваат е: Зошто Путин би извршил инвазија, тоа само ќе и наштети на неговата економија? Не се работи за тоа. Станува збор за руската величина, руската гордост и руското достоинство. За тоа се грижи. Да оставиме наследство како Сталин, како Ленин“, објаснува овој експерт за Русија.
„Тој сака да остави свој белег во историјата како некој кој конечно успеа да ја врати руската големина. Тој се подготвуваше за ова многу долго, уништувајќи ја либералната опозиција во првите 20 години од неговата кариера. Тој разбра како да манипулира со Западот охрабрувајќи ги да „соработуваат со Русија… Но, многу луѓе на Запад веруваат дека Русија не е сериозна закана, дека тие се само мафијашка држава со нуклеарно оружје. Луѓето треба да сфатат дека другите луѓе ширум светот не размислуваат како нив. За Русија, сè што требаше да направи Путин е да го уништи единството во Западот“.
Иако концептот на широко распространета руска дезинформација не е ништо ново, Страднер предупредува дека Западот заостанувал додека авторитарните режими навиваат за новата суперсила на 21 век.
ЦЕЛТА Е КОЛАПС НА ГЛОБАЛНИОТ ПОРЕДОК
Без разлика дали станува збор за Кина или Русија, крајната цел е иста, а таа вклучува целосен колапс на глобалниот поредок и довербата во САД како тие што ја уредуваат и регулираат ситуацијата на планетата. Страднер инсистира дека ако Западот сака да ја искорени оваа реторика, мора да влезе во руската информативна војна за да се бори за отстранување на авторитарните режими. Критиките за милијарди долари од западното финансирање на Украина беа точка на расправа во текот на војната, која сега беснее веќе 18 месеци. Но, Страднер верува дека алтернативата – да седи со скрстени раце додека отворен непријател на демократијата узурпира суверена земја – е неодржлива.
„Многу работи се случуваат надвор од бојното поле. Сè што ќе допрете на меѓународните односи сега се чини дека се враќа на руската инвазија на Украина“.
Сега аналитичарите стравуваат и дека Кина, која влезе во партнерството на БРИКС со Русија, би можела да го следи водството на Путин и да ја узурпира територијата на Тајван. „Едно нешто што можам да кажам со сигурност е дека ако Кина го нападне Тајван, тоа ќе има огромни последици“, предупредува Страднер, тврдејќи дека „Русија е насочена кон целиот глобален екосистем“.
Планот на Москва сега е да ја продолжи војната и да ги исцрпи сојузниците на Украина. „Путин разбира дека не може да победи во оваа војна на бојното поле. Единствениот начин на кој може да победи е да ја направи долготрајна војна“, вели Страднер. Тој вели дека Путин има намера да го истроши и поларизира Западот, за да се увери дека нема да ја поддржи Украина. Некои конзервативци во САД веќе некое време велат дека во Киев се испраќаат бланко чекови, што, предупредуваат, е остварување на сонот за Владимир Путин.
„Единствениот начин на кој можеме да ставиме крај на оваа војна е да и испратиме на Украина она што и е потребно за да се одбрани. САД трошат околу 3 отсто од целиот буџет за одбрана за уништување на руската војска. Тоа ми звучи како добра цена“.
