Украинските војници кои водеа контраофанзива минатата недела долж југоисточниот фронт, која се покажа пожестока и покрвава од очекуваното, изјавија за Ројтерс дека Русите се добро подготвени и дека многу нивни соборци ги загубиле животите. На крајот, тие го вратија уништеното село Старомајорска, што претставува најголем напредок на Украина во последните неколку недели.
„Русите нè чекаа“, рече 29-годишен војник со повикот Булат, од единицата назначена да се бори со оклопни возила за време на минатонеделниот напад.„Тие пукаа кон нас од противтенковско оружје и фрлачи на гранати. Моето возило помина над противтенковска мина, но се беше во ред, возилото беше погодено но сите преживеаја. Излеговме и истрчавме да се заштитиме. Затоа што најважно е да се најде засолниште и потоа да се продолжи понатаму“, рече тој.
Приказните за битката кај Старомајорски, кажани за Ројтерс од украински војници, даваат показател зошто најхрабрата контраофанзива на Киев во војната, која наскоро ќе влезе во третиот месец, се покажува како побавен и покрвав потег од очекуваното.
„Нашата мисија е планирано да трае два дена. Но, не можевме да влеземе откако ќе се стемни во вистинско време, поради неколку причини. Така влеговме подоцна и го загубивме вистинскиот момент“, изјави Булат.
Киев, кој доби опрема и обука вредна милијарди долари од западните земји за да ја започне својата контраофанзива ова лето за да ја врати окупираната територија, призна дека кампањата напредува побавно од очекуваното. Командантите велат дека ова темпо на кампањата е неопходно за да се избегнат големи жртви.
Русите имаа неколку месеци да ги подготват своите утврдувања и да ја минираат земјата, а украинските напаѓачи ја немаат воздушната супериорност каква што вообичаено очекуваат нивните сојузници во НАТО на нивните вежби.
Русите поставија „предвидливи зони“ во исчекување на напад, изјави 24-годишен украински маринец познат како „Даб“.
„Методички ги уништуваа патиштата. Направиле јами кои оневозможувале влез и излез од селото, дури и при суво време. Дури и одењето беше доста тешко. Не можете да користите батериски светилки ноќе, но сепак треба да напредувате“, рече тој.
Друг војник, познат како Пикачу, рече дека мажите во неговата единица „дале се од себе“ и на крајот успеале.
„Напредувавме полека, но сигурно. Пукаа, се леташе. Беше страшно, но продолживме понатаму. Никој не се повлече. Сите завршија одлична работа“, рече тој.
„Многу од нас кои заминавме никогаш нема да се вратат дома“, додаде тој.
