Еден од поранешните команданти на ОВК, Рустем Мустафа ака Реми, почна да сведочи на судењето во Хаг на командантот на ОВК Хашим Тачи и тројца сообвинети за злосторства во Косово и Албанија, 1998-99 година.
Мустафа, кој беше командант на ОВК во оперативната зона Лаб кај Подуево, беше повикан како сведок од обвинителството, кое најави дека ќе го испрашува 12 часа.
За вкрстено испрашување на Мустафа, бранителите на Тачи и сообвинетите членови на Главниот штаб на ОВК Кадрије Весељи, Реџеп Сељими и Јакуп Красниќи побараа дури 23 часа.
На почетокот на испитувањето, обвинителката Клер Лосон на сведокот му презентираше две директиви на ОВК, испратени од Приштина во оперативните зони во ноември 1998 година, за тоа како да се контактираат членовите на новодојдената набљудувачка мисија на ОБСЕ, дипломатите и новинарите за време на прекинот на огнот со силите на Србија и СРЈ.
Повикувајќи се на овие директиви, обвинителите докажуваат дека ОВК веќе била организирана воена формација со цврста командна структура и централна команда во есента 1998 година, што обвинетите и нивните одбрани го негираат.
Мустафа во судницата изјави дека „не се сеќава“ на тие директиви, но потврди дека се потпишани од „порпаролот на ОВК Јакуп Красниќи“.
„Во редовите на ОВК се разговараше за добро однесување кон набљудувачите и новинарите, но јас не се сеќавам на овој документ“, рече сведокот.
На прашањето дали раководството на ОВК назначило офицер за врска со мисијата на ОБСЕ во нејзината оперативна зона, Мустафа го негираше тоа, тврдејќи дека назначил „тројца или четворица“ подредени да контактираат со мисијата.
Откако обвинителот му достави документ потпишан од Красниќи според кој Фатмир Хумоли бил задолжен за контакти со мисијата на ОБСЕ во оперативната зона Лаб, Мустафа тврди дека тоа е „грешка“.
„Можеби го назначија, но јас не знаев ништо за тоа. Хумоли барем беше вклучен во тоа“.
Насловот на документот од 19 ноември 1998 година, кој обвинителот му го покажа на Мустафа, беше „ОВК, нејзиното проширување на терен и односите со мисијата на ОБСЕ“.
Мустафа продолжува со сведочењето на судењето на Тачи и неговите сообвинети.
Во 2015 година тој беше законски осуден на четири години затвор во Косово за воени злосторства врз косовските Албанци.
Тој беше и висок функционер на Демократската партија на Косово на Тачи.
Во 2018 година, кога беше претседател на Косово, Тачи му додели награда на Мустафа „за неговиот придонес за слободата и независноста“.
Два месеци откако Мустафа беше повикан во обвинителството на судот за злосторства на ОВК во Хаг, Тачи на крајот на таа година тајно го назначи за советник со годишна плата од 18.000 евра, која, според медиумите, изнесувала 13.800. евра повеќе од просечните плати во Косово.
Во своите претходни поднесоци, обвинителството во Хаг го наведе ова како доказ дека Тачи ја попречувал работата на судот, чие официјално име е Специјализирана комора на Косово.
Обвинението ги товари Тачи (54), Весељи (55), Сељими (52) и Красниќи (72) за злосторства извршени во 42 нелегални притворени центри на ОВК во Косово и Албанија против околу 407 притвореници, од кои најмалку 98 биле убиени, од март 1998 до септември 1999 година
Обвинителството го соопшти идентитетот на 75 жртви, од кои 51 биле од српска националност. Во притвор на ОВК загинаа и 23 Албанци и еден Ром.
Во текот на процесот ќе биде објавен идентитетот на уште 25 жртви.
Во 10 точки, Тачи, Весељи, Сељими и Красниќ се обвинети за: прогон на политичка и етничка основа, затвор, незаконско апсење и притвор, други нехумани дела, сурово постапување, присилно исчезнување, тортура (две точки) и убиство (две точки) .
Тие злосторства се оквалификувани, во шест точки, како злосторства против човештвото, а во четири точки како воени злосторства.
Според обвинението, Тачи и сообвинетите сносат и индивидуална и командна одговорност за овие злосторства.
Според обвинението, Тача, Весеља, Сељима и Красниќ биле учесници во здружен злосторнички потфат.
Целта на овој злосторнички потфат беше да ја преземе контролата врз цело Косово со насилство врз сите кои ОВК ги сметаше за противници – Србите, Ромите и Албанците ги прогласи за „предавници“, „шпиони“ и „соработници“ на српските власти.
Офицерите на ОВК Азем Суља (Сила), Љах Брахимај (Лахи), Фатмир Љимај (Лимај), Сујелман Сељими (Силејман), Рустем Мустафа (Рустем), Шукри Буја (Шукри), Љатиф Гаши и Сабит Геци.
Во времето опфатено со обвинението, обвинетите биле членови на Главниот штаб на ОВК: Тачи како политички комесар, подоцна командант, Весељи како шеф на разузнавачката служба, Сељими како главен оперативец и Красниќи како заменик командант и портир.
Во привремената влада на Косово, прогласена во март 1999 година, Тачи беше премиер, Весељи министер за разузнавачки работи, Сељими министер за внатрешни работи, а Красниќи портир.
Сите обвинети кои беа уапсени на Косово на 4 и 5 ноември 2020 година на првото појавување пред судот од 9 до 11 во ноември истата година се изјасниле дека не се виновни за делата во обвинението.
Тачи и сообвинетите по апсењето се во судски притвор во Шевенинген, а судот постојано го одбиваше нивното барање привремено да бидат ослободени.
