Најпрестижниот тениски турнир во светот – Вимблдон е се поблиску, а на тревата во Ол Ингланд клубот веќе подолго време нема изразен фаворит, тој што ја лови својата 24. Грен слем титула.
Можеби и невидена ментална стабилност, речиси невозможна леснотија на движење на сите површини, финиширање на секој удар до границата на совршенството и неверојатниот, бескомпромисен победнички менталитет со кој „меле“ се пред себе. Ова се карактеристиките што го красат Новак Ѓоковиќ, човек чие резиме гласи како сопственик на 23. Грен слем титула, а на Вимблдон планира да им побегне на другите великани во историските книги со освојување на 24. (буквално: дваесет и четврти) трофеј. , која спаѓа во категоријата најголеми во светот на тенисот. Токму поради ова се поставува прашањето: Кој може да го спречи во овој историски поход кон осмата титула на Вимблдон во кариерата?
Ѓоковиќ е јасен, кристално чист фаворит на Вимблдон, чии слични не се сеќаваме од средината на 00-тите години, пред да постоеше концептот на „големата тројка“, кога младиот Роџер Федерер, со врвна физичка сила, немаше вистински конкурент – барем на трева.
Зад ова стојат две причини. Со текот на годините, Ѓоковиќ стана неверојатно добар на тревата на Вимблдон, додека сериозен недостигаат специјалисти за брзи тревни површини во светскиот тенис. На пример, последните двајца финалисти – Матео Беретини и Ник Киргиос, кои беа поразени од популарниот ‘Ноле’ во последните изданија на лондонскиот гренслем, можеби нема ни да настапат поради повреди, па дури и во спротивно, сигурно ќе се појават во непрепознатливо издание.
На секој тенисер на Вимблдон му треба комбинација од три фактори за да го победи Новак Ѓоковиќ во натпревар во формат на Гренд слем: број еден – тој мора да игра на своето највисоко ниво во тој меч, број два – мора да биде неверојатно ментално „тврд“ и стабилен. и број три – мора да поседува постојан и доминантен прв сервис кој повремено може да добива брзи и лесни гејмови.
Во натпреварувањето има неколку играчи кои верувам дека можат под идеални услови да ги претворат сите три фактори од теорија во реалност со Ѓоковиќ од другата страна на мрежата.
Сакам да бидам целосно јасен, па потенцирам дека Новак ќе биде јасен фаворит против секој подолу споменати играч, но во спортот не мора секогаш се да биде во согласност со очекувањата.
Рускиот тенисер, моментално трет на АТП-листата, претставува очигледна закана за Ѓоковиќ на трева. Човекот кој веќе еднаш го запре кога испишуваше историја во финалето на УС Опен е способен да го добие српскиот тенисер доколку успее да го претстави својот најдобар тенис. Сепак, лошата форма на рускиот тенисер во тековната сезона на трева не влева верба во тоа сценарио. Имено, тој одигра само четири натпревари, а два загуби, од Адријано Манарино и Роберто Баутиста Агут. Не е охрабрувачки што оваа година тој сè уште нема освоено ниту еден играч кој припаѓа на самиот врв на трева, а неговите шанси во евентуален судир со Ѓоковиќ на Вимблдон најмногу ќе зависат од начинот на кој ќе го отвори турнирот и колку себе -довербата што ќе ја стекне, но покажа дека може да победува во натпревари со високи влогови и со тоа го заслужи своето место на оваа листа.
Колку и да ве изненади ова име на листата, со оглед на тоа што се работи за Американец чија репутација сè уште не му припаѓа на самиот врв на светскиот тенис, верувам дека 10. тенисер во светот е еден од ретките кои , ако го претстави својот најдобар тенис, може да му наштети на Новак Ѓоковиќ на Вимблдон. Уникатниот стил на игра во комбинација со онаа стара „американска школа“, што ги прави речиси сите играчи од САД да имаат силни удари, особено форхенд, и исклучителниот прв сервис го прават тежок противник на Вимблдон за секого, вклучувајќи го и Ѓоковиќ. На оваа теза ѝ додава и фактот што популарниот „Голем непријател“ изгледа брилијантно оваа сезона на трева, а тој успеа да го освои и турнирот во Штутгарт. Тој доаѓа на Вимблдон полн со самодоверба и го сметам за еден од скриените фаворити на целиот турнир.
Размислувајќи изминативе десет дена кого да го вклучам на оваа листа, првично си ветив дека нема да го ставам Карлос Алкараз на неа од една едноставна причина – нема доволно искуство на трева. Како и да е, 20-годишниот „Карлитос“ кој победи на турнирот во култниот Квинс клуб ме натера да го вклучам во оваа избрана листа на играчи. Шпанецот иако не делуваше особено доминантен во Лондон, барем не како на другите подлоги, тој покажа дека навистина брзо учи и ги проучува движењата на Роџер Федерер и Енди Мареј на најбрзата подлога што се рефлектира во неговата игра. Иако сум на мислење дека сè уште не може да му парира на Ѓоковиќ на трева, особено во форматот на освојување три сета, Алкараз психолошки е можеби најстабилниот од сите тенисери на оваа листа, што е лудо со оглед на тоа што е убедливо најмлад меѓу сите споменати. Она што му оди во прилог на Алкараз е тоа што тој веќе го доживеа „пеколот“ на играта јас против Ѓоковиќ во финалето на грен слем, и тоа неодамна, и тој знае колку ментална планина е потребно да се прескокне за да се урне веројатно најдобриот тенисер во историјата. Тој ќе дојде на Вимблдон со дополнителна доза на самодоверба откако го освои својот прв турнир на трева и тоа е она што ме тера да верувам дека во некои идеални околности може да го победи и што е најважно, сигурен сум дека и самиот се уверил.
Иако деветтиот тенисер во светот го доживува првиот дел од сезоната на трева за заборав, тој сепак е еден од тенисерите кои можат да му се закануваат на секого на оваа подлога. Откако добро одигра во својата најмалку омилена земја, се очекуваа доминантни настапи од Американецот во „зелениот“ дел од годината. Тој загуби од Фучовикс, Манарин и Мекдоналд – играчи номинално неколку нивоа под неговата репутација. И покрај тоа што досега потфрли, не можев да го оставам Фриц од оваа листа бидејќи тој е тенисерот што прв ми падна на памет кога размислував за овој текст. Тоа што минатата година имаше можност да добие впечаток за тоа како е да се игра против еден од најголемите во финалето на Вимблдон секако дека му оди во прилог. Зборувам за четвртфиналниот „трилер“ против легендарниот Рафаел Надал. И покрај многу добрата игра на Фриц, одличниот Шпанец на крајот славеше во драматична кулминација, но главниот актер од овој параграф имаше можност да се соочи со притисокот на тој тип и знае колку треба да слави на вакви натпревари. Заедно со неговиот стил на игра кој е направен за брзи тревни терени и споменатото искуство од играње големи натпревари прават комбинација што го прави тешко да се изостави во контекст на оваа листа. Ѓоковиќ победи во сите шест нивни меча, но никогаш не се сретнаа на трева, а треба да се напомене дека Новак често мораше да се помачи за голем дел од тие победи, особено во оние посвежи натпревари. Ова секако му дава на Фриц причина за оптимизам.
Ако сте уште поупатени за светскиот тенис, сигурен сум дека откако ќе го прочитате презимето на оваа листа, мислите дека сум целосно луд. Искрено, не можам да бидам сигурен дека сум целосно смирен кога мислам дека ’Саша’ Бублик може сериозно да му наштети на Новак Ѓоковиќ на Вимблдон. Сепак, вечниот „кловн“ на АТП турнејата, чии неверојатни предиспозиции често одбива да ги искористи во замена за добра забава на тенискиот терен, неодамна почна да игра многу сериозен тенис. На почетокот на сезоната на трева, очекувано загуби од Јаник Синер во Хертогенбош, а потоа отиде во неверојатна серија во Хале, Германија и на крајот освои силен турнир, покажувајќи каков сериозен тенисер може да биде кога сака.
Ќориќ, Штруф, Грешник, Зверев, Рубљов. Тоа се соодветно имињата што ги исфрли во Хале, а за време на турнирот на моменти делуваше недопирливо. Со исклучително доминантен прв сервис, тој не им дозволи на противниците да го најдат вистинскиот ритам, но треба да се истакне дека тој е Казахстан и многу повеќе од тенисер кој се фокусира исклучиво на воведниот удар, иако тоа несомнено е неговата сила. . За своите 196 сантиметри тој е многу подвижен играч кој има широк арсенал на удари, а се издвојува неговиот моќен форхенд со кој може да го тероризира секој противник на трева. Исто така, широкиот опсег на раце на Бублик му дава можност ефикасно да оди до мрежата, што е совршено комплементарно на неговиот моќен сервис. Накратко, Казахстанецот доаѓа на Вимблдон полн со самодоверба по освоената титула во кариерата, а воедно и свеж на долг турнир, со оглед на тоа што финалето во Германија му беше последен меч пред лондонскиот Грен слем.
Иако е многу можно Бублик да се врати на својата ноншалантност и да биде нокаутиран веќе во првата рунда од Мекензи Мекдоналд, сепак, не можам да побегнам од чувството дека оди по сличен пат како оној на Ник Киргиос минатата година, кој е сличен на него на многу начини. Доминантен играч на трева, неизмерно талентиран, но тенисот, како Бублик, никогаш не му бил на прво место, барем така често изгледа. Но, кога ќе почнат сериозно да го сфаќаат овој спорт, тогаш таквите играчи се опасни за секого, и токму затоа го сметам за еден од „мрачните коњи“ на овогодинешниот Вимблдон. Пред се, дали има доволно психолошка стабилност и сила да го совлада Ѓоковиќ во победничкиот формат во три сета? Искрено – веројатно не – но сигурно нема да му недостига мотивација при нивното евентуално судење, а тоа е веќе добра основа за натпревар што треба да го одигра и над неговите можности, а всушност не ни знаеме колку е добар и континуиран Бублик навистина може да биде кога е целосно фокусиран. Досега видовме само наврати, а овој турнир е негова шанса да се соочи со најголемиот, барем на трева.
