More

    Кога ни треба стоматолошка снимка?

    spot_img

    Зачувувањето на оралното здравје е дел од секојдневната рутина на повеќето луѓе, бидејќи свесноста за потребата од здрави заби, уста и усната шуплина кај нас е на многу високо ниво. Редовното четкање на забите, конецот, редовните стоматолошки прегледи се само дел од нашето секојдневие.

    Друг многу важен сегмент од ангажманот во заштитата на нашите заби е редовната контрола со помош на стоматолошка слика.

    Снимањето на забите е вообичаена процедура, таа е рутинска и спаѓа во најчестите рендгенски прегледи. При снимање на забите се користат современи рендген апарати кои овозможуваат многу детални слики на ситуацијата во нашата уста. Ниско ниво на рендгенско зрачење се користи за дијагностицирање на проблеми како што се кариес, механичко оштетување на забите, но и состојбата на виличниот зглоб и коските, густината на коските доколку се вградат забни импланти.

    Стоматолошката медицина со своите гранки како што се ендодонтологијата, пародонтологијата, имплантологијата и областа на денталната траума, секојдневно се потпираат на сликање на забите и вилицата, бидејќи тоа е еден од најсигурните показатели за состојби кои треба да се лекуваат или излечат.

    Можеме да добиеме слика од нашите заби отпечатени, во физичка форма ако ја побараме. Има и други начини, бидејќи модерната технологија се покажа како ефикасна и во оваа област.

    Дигиталниот формат на снимки е се почест, можеме да го побараме на диск, пренослива меморија или да биде испратен на нашата е-пошта. Нашиот стоматолог е тој што треба да каже кој формат и облик на сликата е најсоодветен, за подобро да ја дијагностицираме состојбата и да препорачаме терапија, процедура или што и да ни треба. Денталната дијагностика користи три типа на слики во својата секојдневна пракса, и тоа ортопана, дентална радиограма и 3Д слика.

    Ортопан е класична слика која ги прикажува горната и долната вилица, сите заби, темпоромандибуларниот зглоб и синусите на горната вилица. Кога ова скенирање се прави кај деца, се применува зрачење со помал спектар отколку кога станува збор за возрасни. Посебен тип на ортопанско скенирање е скенирањето со каснување. Го добиваме кога за време на снимањето на забите треба да гризнеме парче специјална хартија за да може стоматологот да утврди каков залак имаме, дали забите добро се совпаѓаат или дали има интердентален кариес.

    Процесот на снимање не трае долго, само неколку минути, а набргу по снимањето ќе ја добиеме нашата снимка во форма и формат што ги побаравме. Снимката zu е целосно безболна и безбедна во најголема можна мера, единствениот услов е да го отстраниме целиот метал од главата и вратот, значи целиот накит.

    Дигиталната радиографска слика се нарекува и ретроалвеоларна слика. Тоа е исто како ортопанското снимање, но има една разлика меѓу нив. Класичното ортопанско скенирање ги покажува и вилиците и сите заби, додека ретроалвеоларното скенирање е насочено кон прикажување на индивидуален заб или погодената област. Оваа слика се користи во попрецизна дијагностика бидејќи, имајќи предвид дека фокусот на сликата е на еден заб, јасно се гледаат и коронката и коренскиот дел на забот. Многу е важно на оваа слика да биде јасно видлива должината на коренскиот канал на забот, што е неопходно доколку е неопходно да се третира коренскиот канал или да се извади нервот на забот. Како и кај ортопанското снимање, процедурата на овој тип на стоматолошка слика е целосно иста, безболна е и ризиците речиси и да ги нема. Трае неколку минути, а сепак доволно долго за да ја добиеме нашата снимка во наши раце.

    3D екстракција на заб и сликите добиени на овој начин се достапни исклучиво во дигитален формат. Најсовремената процедура за снимање на забите помага при детална и прецизна дијагноза, најчесто во областа на оралната хирургија.

    Технологијата, односно уредите со кои се добива 3Д слика на забите и вилицата, е најслична на медицински скенер, но со значителна разлика. Овие уреди користат неспоредливо помалку штетно зрачење.

    Технологијата за 3D сликање на забите во суштина е ознака за тродимензионален пристап кон снимениот објект и се испраќа до специјализирани програми кои стоматолозите ги користат во својата работа и врз основа на кои е можно да се направат различни споредби, мерења, анализи кои ќе покажат кои процедури се најдобри во стоматолошки третман. Со помош на овие програми, стоматологот може да ја ротира сликата, да ја зголеми или некои од нејзините целни делови, да го промени контрастот на сликата и многу други работи кои му даваат увид во вистинската состојба на работите.

    Самата процедура за 3D снимање трае малку подолго од другите методи за снимање на забите. Снимката е достапна во рок од околу половина час. Јасно е дека оваа снимка не може да се испечати. Постапката е целосно безболна. Не се користат големи количини на зрачење, но пациентот е покриен – заштитен со специјални оловни престилки или наметки, со цел успешно да се заштитат другите делови од телото од секундарното јонизирачко зрачење. Оваа постапка, доколку се изведува на деца, користи помал спектар на зрачење и децата се заштитени со специјални наметки, со цел да се намали влијанието на зрачењето на минимум.

    И покрај фактот што самата стоматолошка слика одамна стана рутинска процедура, оние кои се занимаваат со тоа секојдневно ја усовршуваат својата работа со нови и подобрени уреди, со цел да ги заштитат своите пациенти од зрачење и, се разбира, за да бидат прецизни како можно снимки кои ќе овозможат најквалитетна дијагноза и најуспешен можен третман. Сајтот mirandre.com ќе не води сите нас на кои им треба стоматолошка слика да го најдеме идеалното место кое ќе ни даде совршени слики.

    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img