Корчула археологија подводен пат
Островот Јабука едвај го забележувате на мапите. Висока нешто помалку од 100 метри, пирамидалната карпа во средината на Јадранското Море е најоддалечениот остров од хрватскиот брег. Од Комижа на Вис е веќе 70 километри. Ненаселениот остров е далеку од сите поголеми поморски патишта и врски во Јадранското Море, па луѓето ретко го посетуваат. Дури и кога е така, тие можат да имаат проблеми.
Остров за авантуристи
Достапно е само од југозапад кога морето е мирно, според хрватската Википедија. Покрај тоа, морето во областа е длабоко – во близина е најдлабоката точка на Јадранот, 1.330 метри под површината – така што не е можно да се закотви. Покрај тоа, самата ориентација може да биде проблем за оние кои се потпираат на компас. Островот Јабука е од вулканско потекло и неговите карпи содржат многу магнетит, па магнетната игла во компасот „тоне“ доколку се приближите до него, а уредот веќе не е корисен за ориентација. Слична е ситуацијата и со блискиот остров Брусник.
Островјанец кој напаѓа беспилотни летала
Дека островот Јабука е ненаселен не е сосема точно. Точно е дека на него нема постојани жители, но се вели дека таму сè уште живее дивиот сокол (Falco peregrinus), кој се смета за најбрзо животно на светот – може да достигне брзина од повеќе од 300 километри на час. кога ќе се сруши на својот плен. Според веб-страницата turistickeprice.hr, соколот кој се гнезди на овој остров повремено ги напаѓа беспилотните летала на љубопитните туристи. Инаку, за островот се вели дека во минатото бил познато ловиште на соколи, а во 17 век ловците на соколи на него изградиле куќа. Островот доживеа потажна судбина по Втората светска војна, кога ЈЛА во тоа време наводно го користела за обука на пилоти за таргетирање. Во 1958 година е прогласен за геолошки споменик на природата.
Една од последните рајски оази на Медитеранот
Јабука е дел од вулканскиот триаголник Вис, кој се состои од Јабука и блиските острови Светац и Брусник. Сите се од вулканско потекло. Сите три острови, заедно со островите Вис, Бишево и Св. Андрија, како геопарк на архипелагот Вишки, се дел од глобалната мрежа на геопаркови на УНЕСКО. Во 2003 година, Светскиот фонд за дивиот свет го прогласи архипелагот Више за еден од десетте „последни рајски оази на Медитеранот“.
